Willen wat je kunt

Zo ook menig auteur – meestal zelf huisarts – in een bijdrage in H&W. De huisarts kan vaker en beter… Het hoort bij de rol van de huisarts om voortaan… Kan de huisarts niet ook even…

Meegaan, ontwikkelen en verbeteren past onze beroepsgroep. Maar we zien ons vak ook snel veranderen en zijn daar bezorgd, gespannen en soms zelfs verdrietig om.

Deze maand in H&W aandacht voor verdriet, verlies en rouw. En inderdaad oproepen en adviezen hoe de huisarts hier alerter, proactiever en beter mee om kan en hoort te gaan.

Zo stelt Marieke van Gorcum dat de huisarts ongewenste kinderloosheid vaak niet erkent als een hevige verlieservaring, die vraagt om te rouwen. (Dit artikel verschijnt op 28 februari op HenW.org, red.)

En Monique Becker constateert dat eetlustverlies en voedingsproblemen bij patiënten met kanker vaak leiden tot boosheid, teleurstelling of verdriet waar de huisarts alerter op kan zijn. (Dit artikel verschijnt op 4 maart op HenW.org, red.)

Voor patiënten met langdurig psychisch lijden is het belangrijk dat huisartsen proactief het gesprek over het levenseinde en levensbeëindiging aangaan, vindt Leida Zwart-Reijnders.

Toevallig (?) ben ik het Zakboekje van de stoïcijnse filosoof Epictetus aan het lezen. Epictetus’ volgende uitspraak vat zijn leer van onverstoorbaarheid goed samen: ‘Niet de dingen zelf maken de mensen van streek, maar hun denkbeelden erover.’ Het gaat hem er niet om alles te kunnen wat je wilt, maar juist om alleen dat te willen wat je kunt. Leer onderscheid te maken tussen waar je wel en waar je geen invloed op hebt. Zo is het ‘naïef te denken dat je vrouw, kinderen en vrienden eeuwig blijven leven, want dan wens je te gebieden over iets wat buiten je bereik valt en overschrijd je je eigen grenzen.’ Wees voorbereid en probeer dan onverstoorbaar te blijven.

Alleen dàt willen wat je kunt. Dat wens ik alle huisartsen toe.