Nikol Snoeren

De zorg voor patiënten met diabetes mellitus 2 wordt steeds complexer voor huisartsen en POH’s. Daardoor kan de kwaliteit van de zorg in het geding komen. Een periodiek transmuraal multidisciplinair overleg kan de broodnodige ondersteuning bieden. Dat helpt ze hun kennis op peil te houden en de continuïteit van de zorg te waarborgen. Bovendien vergroot het hun werkplezier.

Diabetes mellitus type 2 kent een aantal varianten, die elk een andere pathofysiologie hebben en een verschillende behandeling nodig hebben. Daarom is het van belang dat u verschillende patiëntengroepen kunt onderscheiden. U kunt hiervoor diabetestypering inzetten, waarbij u onder andere kijkt naar HbA1c, BMI en bètacelfunctie (C-peptide). Zo kunt u een gerichter behandeladvies geven: tijdig starten met insuline bij insulinedeficiëntie, een prominentere plaats voor (intensieve) leefstijlinterventie bij insulineresistentie, met een terughoudende inzet van insuline, zeker bij hyperinsulinemie.

De behandeling van jeuk zonder aanwijsbare oorzaak berust vooral op algemene maatregelen en indifferente lokale therapie. Vochtvasthoudende en koelende middelen zijn het belangrijkst. Medicatie (lokaal of systemisch) kan zinvol zijn bij specifieke oorzaken, maar men moet zeer alert zijn op schadelijke bijeffecten.