Kruistocht tegen passief roken overtrokken

Met enige bezorgdheid nam ik kennis van de kop en de inhoud van het Journaalstukje over de resultaten van een groot cohortonderzoek over passief roken gepubliceerd in het BMJ (H&W 46(8):422). Dit gedeeltelijk door de tabaksindustrie gesponsord onderzoek levert geen hard bewijs voor een samenhang tussen passief roken met longkanker of coronaire hartziekten. Sentimentele overwegingen worden besproken als de sfeer van een kroeg met de lucht van oude rook en verschraald bier of die arme verpleeghuisbewoner die zijn wilde Havanna niet meer naar believen mag opsteken. Dergelijke stukjes tekst verwacht ik in een liedje van Henk Wijngaard of André Hazes, maar niet als reactie op een onderzoek dat toch ook duidelijk schadelijke effecten aantoont van het passief roken, namelijk de ontwikkeling van COPD. De teneur van dit stukje geeft voor een huisartsentijdschrift een volkomen verkeerd signaal. Het ademt een sfeer van vijftig jaar geleden: een tandeloze meegaandheid en misplaatste tolerantie met een geslepen niets en niemand ontziende tabaksindustrie. Sinds de onthullingen in The Cigarette Papers van Stanton Glanz et al. over de ervaringen van J. Wigand is argeloze naïviteit ongepast als het gaat om publicaties of uitlatingen van of gesponsord door de tabaksindustrie. Hans Burggraaff