Nieuws

Informatie over humane zelfdoding

Gepubliceerd
10 juni 2003

Bij een humane zelfdoding treedt het overlijden in via een tussenfase van diepe slaap of coma, zonder bewuste ervaring van ernstig ongemak en blijft het lichaam uiterlijk ongeschonden. Over dit onderwerp heeft een werkgroep, bestaande uit dr. P.V. Admiraal, drs. B.E. Chabot en dr. E.J.M. Pennings voor de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek naar Zorgvuldige Zelfdoding (SWOZZ), het boekje Informatie over humane zelfdoding geschreven. Het geeft een overzicht van de beschikbare middelen om een humane zelfdoding te realiseren zonder directe doktershulp bij de uitvoering ervan. Het boekje is bedoeld voor niet-medische hulpverleners (bijvoorbeeld medewerkers van de NVVE en Stichting De Einder) en voor artsen op het moment dat zij niet willen of kunnen meewerken aan euthanasie of hulp bij zelfdoding. Mijn grootste worsteling tijdens het lezen van dit boekje was mij een situatie voor te stellen waarbij ik wel deze informatie aan mijn patiënten zou willen geven, maar niet daadwerkelijk mee zou willen werken aan hulp bij zelfdoding. Volgens de werkgroep komt dit regelmatig voor, bijvoorbeeld als iemand de arts niet wil belasten met zijn verzoek om hulp, of als de arts niet bereid is, of zich niet gerechtigd voelt om hulp bij zelfdoding te geven.

Het boekje geeft een overzicht van doeltreffende methoden van zelfdoding. Het probleem is dat weinig middelen zowel doeltreffend als humaan zijn. Eenvoudig is het allemaal niet. Diverse aspecten van de zelfdoding, buiten de methoden en middelen, komen aan bod. Ook wordt gewezen op voorzorgsmaatregelen om mislukking te voorkomen, zoals het voorkomen van voortijdige ontdekking waardoor toch weer levensreddende handelingen ingesteld worden of het onvoldoende ontwennen van benzodiazepines voorafgaande aan de zelfdoding. Omdat er nog niet veel wetenschappelijke kennis over dodelijke middelen bestaat, roept de werkgroep op ervaringen te melden. Daarvoor zit een formulier in het boekje en er is een methode bedacht om anonimiteit te waarborgen.

Al met al een boekje met waardevolle informatie voor zowel artsen als andere hulpverleners. Het is zeer zorgvuldig geformuleerd zowel wat inhoud, als wat taalgebruik betreft. Aty van Aarnhem

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen