Een pepermuntje voor de buikpijn

Kinderen met buikpijn bevolken niet alleen onze spreekkamers, maar komen ook nogal eens bij de kinderarts terecht. Kinderartsen proberen net als wij meestal te volstaan met uitleg geven en geruststellen, maar geven, zeker in de VS, vaak medicijnen als dat niet voldoende blijkt. Maar helpen die medicijnen nu ook? Een aantal kinderartsen dook de literatuur in om na te gaan welke behandelingen nu effectief zijn bij steeds terugkerende buikpijn bij kinderen.1 Van de 57 opgespoorde onderzoeksverslagen voldeden de meeste, zoals gebruikelijk, niet aan de insluitingscriteria. Slecht 10 onderzoeken bleken de moeite van het reviewen waard. De toegepaste geneesmiddelen worden in ons land niet voorgeschreven aan kinderen met buikpijn. Pizotifeen, een middel dat als profylaxe wordt gebruikt bij migraine, blijkt effectief voor krampende buikpijn die in aanvallen komt bij kinderen met migrainepatiënten in de familie. Als bijwerking kunnen echter gastro-intestinale klachten optreden. Dat roept de vraag op of het middel niet erger is dan de kwaal. Een van de gebruikte uitkomstmaten in dat onderzoek was de index of total misery, wat suggereert dat de kwaal wel heel vervelend is. Famotidine, een H ₂-receptorantagonist, is effectief als maagklachten op de voorgrond staan. Lactosevrije voeding sorteert geen effect, en de resultaten van onderzoeken naar het effect van extra vezels spreken elkaar tegen. Cognitieve gedragstherapie blijkt ook bij kinderen met steeds terugkerende buikpijn effectief en heeft geen ongewenste bijwerkingen. Pepermuntolie ten slotte, blijkt effectief bij kinderen bij wie de buikpijn als een prikkelbaredarmsyndroom (PDS) werd geduid. Die bevinding spoort met de conclusie van een eerdere review waarin enige aanwijzingen voor de effectiviteit van pepermuntolie bij volwassenen met een PDS werden gevonden.2 Zou ik vroeger minder buikpijn hebben gehad in de kerk op zondagochtend als ik wel pepermuntjes had gelust? (HvdH)