Een partner die beschermt tegen vergeetachtigheid

Niemand is graag alleen. Finse onderzoekers geven nu nog een extra reden om liever met een partner te (blijven) leven. In een prospectief onderzoek volgden zij 1449 Finnen met een gemiddelde leeftijd van 50 jaar gedurende gemiddeld 21 jaar. Zij onderzochten de invloed van de huwelijkse status op het ontwikkelen van cognitieve beperkingen. Bij de follow-upmeting werden de 294 personen met een MMSE-score &lt 24 doorgestuurd voor verder neurologisch, cardiovasculair en neuropsychologisch onderzoek. Uiteindelijk hadden 57 mensen een dementie (waarvan 48 Alzheimer) en 82 personen kregen de diagnose milde cognitieve stoornissen. Mensen die bij baseline alleen leefden (single, gescheiden of verweduwd) hadden tweemaal zoveel kans om later cognitieve stoornissen of Alzheimer te ontwikkelen. Dit risico nam toe wanneer men op latere leeftijd nog altijd alleenstaand was. Deze uitkomsten golden voor zowel mannen als vrouwen en bleven gelijk wanneer men de gegevens van non-responders in de berekeningen betrok. In de spreekkamer zijn we regelmatig getuige van relationele conflicten van patiënten op middelbare leeftijd. Toch lijken volgens deze Finse bevindingen de cognitieve en sociale uitdagingen van een relatie een beschermend effect te bieden op cognitieve beperkingen later in het leven. Of dat een overtuigend argument is om bij elkaar te blijven valt te betwijfelen. De auteurs pleiten wel voor interventies gericht op mensen van middelbare leeftijd die hun partner verliezen. (Jochen Cals)