Letterlijk

Als u achter me staat en zegt ‘Ga eens opzij’, dan stap ik vriendelijk opzij, ook in de rij voor de kassa. Ik ben een letterlijk denkend mens. Anderen zullen geen voet verzetten, maar verontwaardigd omkijken. De toon bevalt hen niet. Maar wij letterlijken begrijpen weinig van toon. We zijn eenvoudig denkenden in een ingewikkelde wereld. Neem nou die bordjes rechtdoor, met zo’n pijl naar boven. Ik kijk altijd even omhoog, tegen beter weten in. Internet is voor ons soort mensen één grote verwarring. Niets is wat er staat. Via internet probeerde ik een uittreksel van de burgerlijke stand te bestellen. Je ziet dan ‘Uittreksel/afgifte akte burgerlijke stand’, precies wat ik nodig had. Dat andere ‘uittreksel’ was ‘uit de Gemeentelijke Basis Administratie’. Dit leek me te bar, een uittreksel uit de gehele gemeentelijke basisadministratie. Ik liep vast bij geboorte en sterfte. Nergens was een bewijs te krijgen dat ik hier woon. Uiteindelijk bleek ‘gemeentelijke basisadministratie’ hetzelfde te zijn als ‘burgerlijke stand’. Dat staat nergens, maar blijkt zo te zijn. Een dergelijke verwarring ervaar ik ook bij ‘Customer Care’ op bankafschriften. ‘Klantenzorg, door Britten?’, denk ik dan. Wie in Groot-Brittannië ziet mij als klant en gaat me verzorgen? Of is dit één van die verborgen bedoelingen? Roof van tegoeden soms door louche bewoners van de Hebriden? Ik spreek maar niet van icoontjes, die tekentjes op uw beeldscherm. Ze zeggen niets, verdwijnen of verschijnen spontaan. Nergens een logische index, geen helpfunctie te vinden. Want je kunt ze niet intypen. Maar ze blijken veel te betekenen, voor anderen. We hebben het moeilijk, wij letterlijken. De wereld is vol bedoelingen en onlogische betekenissen; taaldomheid volgens ons. We zijn een minderheid, denk ik. Probeer het maar eens bij de kassa. Zelden stapt iemand opzij als u wilt voordringen. Meestal krijgt u een grote mond. Wij snappen dat niet goed. Nico van Duijn