Slaap en slaapstoornissen niet geschreven voor de huisarts

Doelgroep Geïnteresseerde patiënten, psychologen, medische studenten, huisartsen en specialisten. Inhoud Het boek bevat een verhandeling over slapen en slaapstoornissen van een Amerikaanse psychiater, een bevlogen slaapspecialist van het eerste uur, werkzaam in een grote slaapkliniek. Het boek begint met een informatief hoofdstuk over slapen. Zo kom je te weten dat de laatste vijftig jaar de slaapduur met twee uur per etmaal is afgenomen. Daarop volgt een hoofdstuk over slapeloosheid dat het echter niet haalt bij het niveau van de NHG-Standaard. Daarna volgen hoofdstukken over OSAS, RLS, hypersomnie en verschillende parasomniën. Zelfs een hoofdstuk over slaapstoornissen bij huisdieren ontbreekt niet. Ook worden de effecten op slaap en slaapstoornissen van een aantal geneesmiddelen beschreven. Oordeel Een boek voor zo’n brede doelgroep, dat kan bijna niet waar zijn, en dat is het ook niet. De schrijver weet veel over slapen en slaapstoornissen en hij laat dat, aan de hand van zijn eigen ervaringen, graag zien. Het boek past daardoor meer in de Amerikaanse cultuur dan in de Nederlandse. Het lijkt niet in de eerste plaats geschreven om de huisarts doelgericht en compact over slapen en slaapstoornissen te informeren. De inhoud van dit boek sluit ook niet aan bij de dagelijkse realiteit van de huisartsenpraktijk. Hoe vaak stuur je nu als Nederlandse huisarts iemand naar een slaaplaboratorium? In dit boek wordt dit in ongeveer elk hoofdstuk aangeraden. Veelal blijft onduidelijk hoe vaak bepaalde slaapaandoeningen voorkomen, of worden er tamelijk hoge prevalentiecijfers genoemd (OSAS 5% prevalentie bij mannen tegen minimaal 0,45 % volgens de NHG-Standaard). Als er al onderzoek wordt vermeld, gaat het zelden om gecontroleerd onderzoek. Het hoofdstuk over medicatie bevat wel een aardige, enigszins ontnuchterende verhandeling over de – subjectief – verbeterde slaap door benzodiazepinen. Al met al is dit naar mijn mening een voor de modale huisarts niet aan te bevelen boek. Het laat in meer dan 300 dichtbeschreven pagina’s veel herhaling zien, het is weinig compact geschreven, en de voor de huisartsenpraktijk relevante punten blijven onderbelicht. Wie zijn diagnostische woordenschat wil uitbreiden komt in dit boek wel goed aan zijn trekken. Voor wie de tijd heeft en in alles rondom slaap geïnteresseerd is, kan het boek aantrekkelijk zijn. Voor de gemiddelde patiënt lijkt het boek mij, gelet op het taalgebruik, weinig toegankelijk. Joop Dopper