Spoed in Vlaanderen

Doelgroep Huisartsen.

Inhoud Dit Vlaamse zakboek voor de huisarts beschrijft in 23 hoofdstukken beknopt het beleid bij spoedeisende indicaties en symptomen. Na een hoofdstuk over algemene richtlijnen bij spoedgevallen volgen onder andere hoofdstukken met cardiale indicaties, respiratoire indicaties bij volwassenen en kinderen, psychische beelden in crisissituaties, pijnbeelden (van top tot teen, variërend van migraine tot anale pijn), traumata, verbranding, verdrinking en intoxicaties. In aparte hoofdstukken komen onder andere acute complicaties bij chronische aandoeningen (zoals diabetes en heroïneverslaafden), zieke kinderen en bevallingen aan bod. Het boekje wordt gecompleteerd met hoofdstukken over de inhoud van het spoedgeneesmiddelenetui en illustraties over de basisreanimatie bij volwassenen en kinderen en het gebruik van de AED.

De auteurs beogen met dit zakboek een hulpmiddel te bieden om snel iets op te zoeken en om de eigen aanpak ‘te preciseren, te vergelijken en aan te vullen’. Om de richtlijnen beter wetenschappelijk te onderbouwen zijn in tegenstelling tot vorige uitgaven de op consensus gebaseerde richtlijnen tot stand gekomen na een uitgebreid literatuuronderzoek.

Oordeel Het verrassende van het boekje is dat het ondanks de beknoptheid een breed scala van onderwerpen bespreekt. Dit geldt ook voor de adviezen die uiteenlopen van ‘zet een boterham op het nachttafeltje’ bij bejaarden met nachtelijke onrust tot technische informatie over het gebruik van een ‘heartscan’ (apparaatje dat één ecg-afleiding weergeeft). Hoewel de beknoptheid valt te prijzen maakt de opbouw van het boekje een rommelige indruk. Door op de rechterpagina steeds richtlijnen weer te geven en op de linkerpagina toelichtende opmerkingen of achtergrondinformatie is het lezen van teksten die meerdere bladzijden beslaan wat verwarrend. Daarnaast heb ik geen duidelijke systematiek in de volgorde van de onderwerpen kunnen ontdekken. Het onderwerp anafylactische reacties staat bijvoorbeeld in een apart hoofdstuk achterin het boekje, terwijl dit onderwerp meer thuishoort bij de cardiale en respiratoire indicaties. De belangrijkste beperking voor het gebruik van het boekje door de Nederlandse huisarts zijn echter de verschillen met de adviezen en richtlijnen in bijvoorbeeld de NHG-Standaard Acuut coronair syndroom en de NHG-Standaard Hartfalen.