Nieuws

Overleg met patiënt bij saneren medicatie

Gepubliceerd
7 oktober 2016
Goede uitleg en aandacht voor de zorgen van de patiënt kunnen de bereidheid om met een medicament te stoppen vergroten. Periodieke sanering van het medicijngebruik, waarbij kritisch gekeken wordt of de medicatie van een patiënt nog aansluit op de actuele situatie, is nuttig. Het is ­belangrijk om dit in nauw overleg met de patiënt en/of zijn familie te doen.
Doorgaans worden medicatielijsten gesaneerd na een multidisciplinair overleg tussen de huisarts, apotheker en specialist ouderengeneeskunde, zonder dat de patiënt (of diens mantelzorger) wordt geraadpleegd. Hierdoor kan weerstand bij de patiënt ontstaan. De huisarts kan dit voorkomen door een goede uitleg te geven en aandacht te schenken aan de zorgen van de patiënt over het staken van een medicament.
Australische onderzoekers voerden een focusgroeponderzoek uit onder veertien ouderen en veertien mantelzorgers met als doel om hun gedachten en angsten met betrekking tot het staken van een medicament in beeld te brengen. Tijdens de focusgroep lag de aandacht vooral op de vraag hoe ouderen/mantelzorgers in het algemeen over hun medicatie dachten, wat zou kunnen bijdragen aan hun bereidheid om een medicament te stoppen en wat deze bereidheid juist zou kunnen tegenwerken.
De bereidheid van ouderen of mantelzorgers om een medicament te stoppen werd beïnvloed door de volgende hoofdthema’s: hun gevoel over de noodzaak van het betreffende medicijn, angst voor de gevolgen van het stoppen, afkeer voor medicatie-inname en het verloop van het staken (waaronder overleg met een arts en het eventueel kunnen herstarten bij negatieve gevolgen).
De deelnemers gaven aan dat de huisarts een grote invloed had op hun beslissing een medicament al dan niet te stoppen. Een goede uitleg door de huisarts kan de bereidheid tot het stoppen van een medicament dus vergroten.

Literatuur

  • 1.Reeve E, et al. Beliefs and attitudes of older adults and carers about deprescribing of medications: a qualitative focus group study. Br J Gen Pract 2016;66(649):e552-60.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen