Haar onderzoek richtte zich op vrouwen, hun partners en zorgverleners. In totaal vulden 400 vrouwen met gynaecologische kanker een vragenlijst in over hun ervaringen. Daarnaast werden kwalitatieve interviews gehouden met 30 vrouwen. Verder ontwikkelde Bakker een training om verpleegkundigen te leren op welke manier ze het best met hun patiënt over seksualiteit konden praten. Twintig vrouwen kregen begeleiding bij het oppakken van hun seksleven, in vijf afspraken met een getrainde verpleegkundige.
Na bestraling van gynaecologische maligniteiten spelen zowel lichamelijke als psychosociale klachten een rol. Door bestraling kunnen verklevingen in de vagina optreden waardoor geslachtsgemeenschap onmogelijk wordt. Door dagelijks een pelotte in de vagina heen en weer te bewegen, kan dit proces worden tegengehouden. Vrouwen moeten hiermee een maand na de behandeling starten en de handeling een jaar volhouden. Dit proces vergt veel discipline en doorzettingsvermogen. Angst voor pijn en bloedverlies speelt bij de meeste vrouwen een grote rol.
Het herstel van het seksleven bij veranderde mogelijkheden wordt voor een groot deel bepaald door de persoonlijke copingstijl van de vrouw. Zowel de vrouw als haar partner heeft behoefte aan praktische informatie en bemoediging om na de behandeling weer te starten met seks. Vooralsnog is praten over seksualiteit geen standaard onderdeel van de nazorg in het ziekenhuis. Schroom dus niet om seksualiteit na gynaecologische kanker bespreekbaar te maken in uw eigen spreekkamer en geef zonodig advies.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
