Proton Pomp Inhibiters (PPI’s) als aanvulling op een behandeling met lage dosis acetylsalicylzuur (80-100 mg) (LDASA) verlagen het risico op maagcomplicaties en zijn kosteneffectief. Voor patiënten die ouder zijn dan 80 jaar is dit echter in mindere mate het geval.
Met behulp van een Markov-model werden het effect en de hiermee samenhangende kosten berekend bij patiënten die LDASA gebruiken en in principe in aanmerking komen voor maagbescherming. Het betrof patiënten in de leeftijdsgroep van 60-69 jaar, 70-79 jaar en patiënten ouder dan 80 jaar. De kosten tussen het al dan niet gebruik van PPI’s werden vergeleken. In de eerste groep leidde dit tot € 83 extra kosten per jaar, in de tweede groep bedroegen deze kosten € 100 per jaar en bij patiënten ouder dan 80 jaar liep dit bedrag op tot € 275 per jaar. Dit komt overeen met de kosten voor een QALY van respectievelijk € 13.000, € 14.000 en € 64.000 bij 80-plussers. In alle leeftijdsgroepen is het gunstige effect wat betreft maagcomplicaties gelijk, maar bij patiënten van 80 jaar en ouder stijgen de kosten als gevolg van toename van osteoporose, heupfracturen en pneumonie als bijwerking van PPI-gebruik.
In de NHG-Standaard Maagklachten worden bij patiënten die LDASA gebruiken verschillende groepen onderscheiden die voor preventieve toediening van PPI's in aanmerking komen. Een van die groepen betreft patiënten die ouder zijn dan 80 jaar. In de standaard wordt ervan uitgegaan dat het bewijs voor een relatie tussen een verhoogd fractuurrisico en het gebruik van PPI’s zwak is. Dit hangt er mogelijk mee samen dat niet specifiek is gekeken naar deze relatie bij oudere patiënten. Zowel wat betreft kosten als complicaties is het dus de vraag of het advies om PPI's voor te schrijven bij ouderen boven de 80 jaar die LDASA gebruiken niet geschrapt moet worden.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
