Er is geen bewijs dat het meebehandelen van partners van vrouwen met bacteriële vaginose helpt bij het eerder laten genezen van deze klacht of het voorkomen van recidieven. Het geeft alleen de bekende bijwerkingen van antibiotica bij die partners. Niet doen, dus!
Bacteriële vaginose is een infectie met een prevalentie tussen 10 en 50%, die leidt tot een verstoring van de normale vaginale flora. Volgens de NHG-Standaard hoeven alleen vrouwen met hinderlijke klachten behandeld te worden. Gekeken is naar de effectiviteit en veiligheid van gelijktijdige behandeling met antibiotica van de seksuele partner. Geïncludeerd werden gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT’s), die het gebruik van antibiotica bij partners van vrouwen met bacteriële vaginose vergeleken met behandeling met placebo, of geen behandeling.
Er werden zeven RCT's (1026 deelnemers) geïncludeerd die gelijktijdig patiënten en partners behandelden, waarvan vier onderzoeken gefinancierd werden door de farmaceutische industrie. Uit de resultaten blijkt dat antibiotische behandeling niet leidt tot vermindering van het aantal recidieven bij de vrouwen (RR 1,28, 95%-BI 0,68 tot 2,43). Wel was er bij de partners een verhoogd risico op bijwerkingen (meestal gastro-intestinale symptomen) (RR 2,55, 95%-BI 1,55 tot 4,18). Verder bleek bij de vrouwen van wie de partners werden behandeld met antibiotica (interventiegroep) geen snellere klinische verbetering op te treden (RR 0,93, 95%-BI 0,70 tot 1,25) ten opzichte van de controlegroep.
Hoewel de bewijskracht van de laatste subanalyse als matig wordt gekwalificeerd, concluderen de onderzoekers dat het niet effectief is om partners bij vrouwen met bacteriële vaginose mee te behandelen Zij bevestigen daarmee de adviezen in de NHG-Standaard Fluor vaginalis.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
