Erratum: Allopurinol nog niet bewezen effectief bij jicht

Jicht is de meestvoorkomende inflammatoire artritis bij mannen ouder dan veertig jaar en postmenopauzale vrouwen. Een verhoogd serumurinezuurgehalte speelt hierbij waarschijnlijk een grote rol. Artsen schrijven allopurinol vaak voor om het serumurinezuurgehalte te verlagen. Seth et al. concluderen in hun review dat allopurinol het urinezuurgehalte in het bloed inderdaad verlaagt. Het is echter nog niet overtuigend aangetoond dat dit ook daadwerkelijk leidt tot minder jichtaanvallen.

Recent verscheen er een update van de Cochrane Database over effectiviteit van allopurinol. De auteurs analyseerden in totaal 11 trials met gezamenlijk 4531 patiënten. Twee RCT’s vergeleken allopurinol met placebo en hieruit bleek dat allopurinol effectiever was dan placebo in het verlagen van het serumurinezuurgehalte: 96% van de behandelde patiënten bereikte de streefwaarde. De aanvalsfrequentie nam echter onvoldoende af, de absolute risicoreductie was 4%. Dat wil zeggen dat bij het behandelen van 100 patiënten er 4 aanvallen worden voorkomen. En dat terwijl 6% van de patiënten moet stoppen met allopurinol vanwege levertestafwijkingen, diarree of jichtaanvallen binnen 24 uur na het starten van de medicatie.

De auteurs concluderen dat er een verlaging kan ontstaan in de serumconcentratie van het urinezuur bij het gebruik van allopurinol, en dat er meer onderzoek nodig is om een definitieve uitspraak te doen over het effect van allopurinol op het verminderen van het aantal jichtaanvallen. Dit is in lijn met onze NHG-Standaard Atritis, die allopurinol noemt als een behandeloptie bij hoge lijdensdruk van de patiënt en bij patiënten met meer dan drie jichtaanvallen per jaar. De standaard vermeldt wel dat er weinig overtuigend bewijs is en dat dit voornamelijk is gebaseerd op best practice. Deze recente Cochrane-review bevestigt deze conclusie opnieuw.

Seth R, et al. Allopurinol for chronic gout (Review) Cochrane Database Syst Rev 2014;10:CD006077.