Teleconsultatie vanuit een specialistisch palliatief team lijkt een veelbelovende optie voor patiënten in de thuissituatie. Patiënten die wekelijks, naast de gebruikelijke palliatieve zorg, een teleconsultatie hadden met een specialistisch palliatief care team rapporteerden echter na twaalf weken een grotere symptoomlast dan de patiënten in de controlegroep.
Onderzoekers selecteerden 74 thuiswonende, uitbehandelde, oncologische patiënten voor teleconsultatie met een met specialistisch palliatief careteam. De controlegroep kreeg de gebruikelijke, eerstelijns, palliatieve zorg. De primaire uitkomstmaat was de door de patiënt ervaren symptoomlast. Deze werd gemeten met de Total Distress Score (score tussen 0 tot 90) en de Hospital Anxiety and Depression Scale (score tussen 0 tot 21). Secundaire uitkomsten waren het effect van teleconsultatie op niet-geïdentificeerde palliatieve zorgbehoeften, continuïteit van zorg, ziekenhuisopnames, tevredenheid over teleconsultaties, en de door de informele zorgverleners ervaren belasting. De Total Distress Score (TDS) was in de interventiegroep vanaf week 12 significant en klinisch relevant hoger dan in de controlegroep (OR 6,90; 95%-BI 0,17 tot 13,63; p = 0,04). Ook de angstscores waren in de interventiegroep significant, maar niet klinisch relevant, hoger dan in de controlegroep (OR 1,40; 95%-BI 0,14 tot 2,55; p = 0,03). Er waren geen verschillen tussen de twee groepen wat betreft de depressiescores (OR 0,30; 95%-BI, -1,39 tot 1,99; p = 0,73) en secondaire uitkomstmaten.
Concluderend kunnen we zeggen dat het niet vanzelfsprekend is dat de kwaliteit van leven van palliatieve patiënten in de thuissituatie verbetert door het introduceren van specialistische, ziekenhuisgeoriënteerde, palliatieve zorg. Daarnaast kunnen de relatief lage scores aan het begin van de interventie erop wijzen dat de kwaliteit van de reguliere, eerstelijns, palliatieve zorg in de onderzochte populatie al voldoende was.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
