Hoe doe je de Nationale Onderzoeksagenda Huisartsgeneeskunde recht? De onderwerpen zijn geselecteerd, de subsidie is binnen, nu kunnen we aan de slag. Maar wat is de juiste aanpak? Hoe haal je huisartsen en patiënten over om deel te nemen aan je onderzoek? En hoe profiteer je optimaal van de enorme hoeveelheid reeds bestaande onderzoeksgegevens, big data?
Hoe zet je goed huisartsgeneeskundig onderzoek op?
Tekentafel
Kies maar beter meteen de goede onderzoeksopzet, benadrukt professor Pim Assendelft van het Radboudumc, in zijn openingslezing ‘Onderzoek in de huisartsenpraktijk: van lacune naar kennis’. Kwalitatief of kwantitatief, prospectief onderzoek of review, cross-sectioneel; er zijn vele mogelijkheden. Als blijkt dat de verkeerde keuze is gemaakt, is verandering van de onderzoeksopzet vaak niet meer haalbaar. ‘Terug naar de tekentafel doen we bijna nooit’, zegt Assendelft. Wellicht is het beter om voldoende geld voor een pilot te reserveren, dan kun je de opzet nog aanpassen. Dat voorkomt teleurstellingen over mislukte trials, aldus Assendelft. Met deze kennis van de valkuilen kunnen onderzoekers in de zaal hun voordeel doen.
‘Terug naar tekentafel gebeurt nooit.’
Lasagna
Een praktisch probleem dat veel onderzoekers hoofdpijn bezorgt, is de ‘wet van Lasagna’, naar de Amerikaanse klinisch farmacoloog Louis Lasagna, die vaststelde dat wanneer een onderzoek start, het aantal patiënten dat in aanmerking komt vaak maar een fractie is van de schattingen van de onderzoekers. Dr. Hans van der Wouden van Amsterdam UMC stelde in zijn lezing ‘Werving van huisartsen én patiënten’ dat communicatie cruciaal is. ‘Laat patiënten weten dat jouw onderzoek over hun kwaal gaat, dan zijn ze geïnteresseerd en willen ze meewerken.’ In de workshop over dit onderwerp bleek dat veel huisartsen onderzoeks- en administratiemoe zijn en niet meer belast willen worden met gegevensverzameling. Ook daar zijn praktische oplossingen voor, zoals ondersteuning in de huisartsenpraktijk, maar daar moet je dan wel financiering voor opnemen in je onderzoeksproject.
Big data
Bij de term big data loopt veel onderzoekers het water in de mond. Maar hoe kom je aan de goede datasets en hoe haal je alles eruit wat erin zit? ‘Ik ben dol op medical apps! Want er is een tekort aan proefpersonen’ zegt professor Carl Moons van UMC Utrecht in zijn lezing ‘De belofte en valkuilen van big-dataonderzoek’. Moons grapt: ‘Er is gewoon tekort aan mensen op deze aarde om alle trials uit te voeren.’ Proefpersonen werven blijft altijd lastig, dus waarom geen bestaande data gebruiken? ‘Randomised trials zijn complex; de eigen routinedata die we toch al verzamelen, zijn net zo goed’, vindt Moons: ‘Niet-gerandomiseerd onderzoek is wel degelijk evidence-based, vooral bij prognostische vragen.’ Big-dataonderzoek met bestaande routinedata zou een aantal beruchte problemen van onderzoekers kunnen ondervangen.
De uitkomsten van dit symposium zullen worden gebruikt om het onderzoeksprogramma huisartsgeneeskunde vorm te geven.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
