Zijn de woorden ontsteking en infectie uitwisselbaar? Kies je in een slechtnieuwsgesprek voor de formulering ‘uitbehandeld’, ‘niet meer te genezen’ of voor ‘behandeling niet meer zinvol’? Met deze en andere vragen begint het boek Medische mensentaal van Meijman (oud-huisarts, universitair hoofddocent huisartsgeneeskunde Amsterdam UMC, specialisatie Medische communicatie, oud-hoofdredacteur H&W) en Bakker (coördinator Voorlichting Epilepsiefonds), een interessant naslagwerk over medische taal en communicatie.
Hoewel er veel behoefte is aan een eenduidige, medische standaardtaal wordt in het boek duidelijk dat dit verlangen niet realistisch is, omdat er te veel nuances en contextgebonden variaties zijn. Maak je gebruik van vage omschrijvingen (‘ze hebben iets gezien op de scan’) of noem je het beestje direct bij de naam? Verhuld taalgebruik kan voor onduidelijkheid bij de patiënt zorgen, maar te direct benoemen waar het op staat is ook niet altijd wenselijk. Het is daarom steeds zoeken naar de ‘optimale balans tussen confectie en maatwerk’.
Het resultaat is een zeer compleet leerboek over de verscheidenheid van taal en over verschillende doelgroepen, zoals kinderen en laaggeletterden, die ieder op hun eigen manier benaderd dienen te worden. Wat volgt zijn algemene richtlijnen, zodat arts en patiënt elkaar beter begrijpen.
Ook voor huisartsen, die een belangrijke tolkfunctie hebben tussen de vaak algemene kennis van de patiënt en specialistische kennis, is dit een absolute aanrader. Met name de hoofdstukken over jargon en over verhullen/onthullen. De vele voorbeelden illustreren hoe de huisarts kan checken of de patiënt de informatie heeft begrepen. Juist de afwisseling van theoretische achtergronden met de vele praktijkvoorbeelden zorgt voor overzichtelijke, prettig leesbare en direct toepasbare informatie.
WAARDERING: ●●●●○
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
