De moeizame diagnostiek van endometriose

Het belangrijkste doel van dit onderzoek was om vanuit het perspectief van de huisarts barrières en facilitators te identificeren voor de tijdige diagnose van endometriose. In semigestructureerde focusgroepen werden huisartsen aangemoedigd om te brainstormen over hun kijk op de dagelijkse praktijk rond endometriose en suggesties voor verbetering te geven. Drieënveertig huisartsen namen deel aan zes focusgroepen.

De kwalitatieve analyse gaf vier relevante hoofdthema’s ter verbetering van de diagnostiek van endometriose: professionele ervaring en competentie, patiëntkenmerken, richtlijnen en professionele samenwerking. Gebrek aan kennis leek te resulteren in een lage prioriteit voor het vaststellen van de diagnose van endometriose, vooral bij jonge vrouwen. Als vrouwen fertiliteitsproblematiek hadden of de huisarts nascholing volgde op gynaecologisch gebied werden vrouwen eerder verwezen naar de gynaecoloog voor diagnostiek. Toekomstige interventies om de diagnostische vertraging te verminderen zouden zich vooral moeten richten op het vergroten van kennis over de aandoening via (postacademisch) onderwijs, waarbij er ook aandacht moet zijn voor betere klinische richtlijnen en verbeteringen in de samenwerking huisarts-gynaecoloog. Dit onderzoek geeft de huisarts helaas (nog) geen onmiddellijk toepasbare adviezen om het diagnostisch delay te verminderen.