Uterussparende operatie bij prolaps geeft goede resultaten

Dat blijkt uit een recente publicatie over de vijf jaar follow-up van een Nederlandse RCT (SAVE U trial). In die trial werden 208 vrouwen met een baarmoederverzakking (prolaps stadium ≥ 2) gerandomiseerd voor sacrospinale fixatie (uterussparende chirurgie) of vaginale hysterectomie met uterosacrale ligamentsuspensie. Na vijf jaar waren er in de uterussparende groep minder vrouwen met een recidief symptomatische prolaps of een herhaalde operatie (1%) dan in de groep die een vaginale hysterectomie had ondergaan (7,8%). Dit verschil van -6,7% was significant (95%-BI -12,8% tot -0,7%). De onderzoekers zagen ook een significant verschil in een samengestelde uitkomstmaat voor succes (gedefinieerd als geen verzakking voorbij het maagdenvlies, geen hinderlijk balgevoel, geen herhaalde operatie of pessariumgebruik voor recidief verzakking): 87% versus 76% in het voordeel van uterussparende chirurgie. Andere secundaire uitkomstmaten lieten geen verschil zien.

Zowel de multidisciplinaire richtlijn Prolaps uit 2014 als een cochranereview uit 2016 concluderen dat op basis van de beschikbare onderzoeken met een lage bewijskracht nog niet is vast te stellen of behoud van de uterus de beste optie is. Zowel de korte- als langetermijnresultaten van de SAVE U trial laten nu een positief effect zien van uterussparende behandeling. In de huisartsenpraktijk blijft het echter van belang dat we bij vrouwen met prolaps in eerste instantie behandelopties als een pessarium of bekkenbodemtherapie aanbieden, aangezien het bewijs ontbreekt dat operatief ingrijpen leidt tot een betere uitkomst dan conservatieve behandeling. In dubio abstine.