Het doel van positietherapie is om te voorkomen dat patiënten tijdens de slaap op hun rug gaan liggen, bijvoorbeeld door elektrische sensoren of een tennisbal op de rug. De behandeling is effectief bij positieafhankelijke OSAS, waarbij de aandoening verdwijnt of vermindert als patiënten in een andere positie gaan slapen.
De auteurs selecteerden voor deze review 8 onderzoeken met in totaal 323 deelnemers met positieafhankelijke OSAS. Drie onderzoeken met 72 deelnemers bekeken de effectiviteit van positietherapie ten opzichte van CPAP en 5 onderzoeken met 251 patiënten vergeleken positietherapie met geen behandeling. De duur van deze onderzoeken varieerde van 2 weken tot 2 maanden.
De auteurs concluderen dat CPAP een groter en klinisch relevant effect heeft op de apneu/hypopneu-index (AHI) dan positietherapie (gemiddeld verschil 6,4 events per uur; 95%-BI 3,00 tot 9,79; lage bewijskracht). Zij zagen echter geen verschil in de Epworth Sleepiness Scale (ESS), die meet hoe slaperig de patiënten overdag zijn. De zelfgerapporteerde therapietrouw was significant hoger bij positietherapie (gemiddeld verschil 5 uur per nacht; 95%-BI 1,41 tot 3,95; matige bewijskracht).
Als positietherapie wordt vergeleken met geen behandeling is er een significante, maar niet klinisch relevante verbetering in ESS-scores (MD -1,58; 95%-BI -2,89 tot -0,29; matige bewijskracht), maar zorgt positietherapie voor een flinke reductie in de AHI (MD -7,38 events per uur; 95%-BI -10,06 tot -4,7; lage bewijskracht).
Hoewel de kwaliteit van het bewijsmateriaal varieert van laag tot matig, ondersteunt deze cochranereview het inzetten van positietherapie zoals ook vermeld in de NVALT-Richtlijn OSA en op Thuisarts.nl.
Lees meer over het onderzoek Positional therapy for obstructive sleep apnoea.
Literatuur
- Srijithesh PR, et al. Positional therapy for obstructive sleep apnoea. Cochrane Database Syst Rev 2019;5:CD010990.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
