Uit een totaal van 80 gescreende onderzoeken waren er slechts 9 die de diagnostische nauwkeurigheid van huidapps evalueerden. Die 9 onderzoeken betroffen 6 bestaande apps om het risico op huidkanker in te schatten. Zes onderzoeken rapporteerden de nauwkeurigheid van de apps voor 725 huidlaesies met een histopathologische diagnose als referentie. Drie andere onderzoeken vergeleken de nauwkeurigheid van de apps voor 407 huidlaesies met het oordeel van een dermatoloog.
In lijn met een onderzoek waarover eerder dit jaar een nieuwsbericht in H&W verscheen, varieert de sensitiviteit van de apps sterk (20 tot 97%) afhankelijk van het type laesie en de testpopulatie. Bij 8 van de 9 onderzoeken waren de deelnemers niet representatief voor de populatie die de app normaal zou gebruiken. Daarnaast gebruikte in 7 onderzoeken niet de patiënt, maar de onderzoeker de app om foto’s te maken. Tot slot rapporteerden slechts 4 onderzoeken exclusiecriteria, waarbij vooral moeilijke gevallen werden uitgesloten. Dit leidt tot selectiebias en vermoedelijk tot hoger gerapporteerde nauwkeurigheid dan je bij routinematig gebruik zou verwachten.
De auteurs concluderen dat de geëvalueerde onderzoeken van magere methodologische kwaliteit zijn en dat de diagnostische nauwkeurigheid beter kan. Zo zou de best beschikbare app 4 gevallen niet hebben herkend in een populatie waarin 30 van de 1000 mensen een melanoom hebben, terwijl meer dan 200 mensen een foutpositief resultaat ontvingen. De auteurs concluderen dat deze populaire apps nog niet klaar zijn voor algemeen gebruik door patiënten.
Lees meer over het onderzoek Algorithm based smartphone apps to assess risk of skin cancer in adults: systematic review of diagnostic accuracy studies van Freeman K, et al.
Literatuur
- Freeman K, et al. Algorithm based smartphone apps to assess risk of skin cancer in adults: systematic review of diagnostic accuracy studies. BMJ 2020;368:m127.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.