Mag het een inchje meer zijn?

Die enorme aandacht voor de methoden om van alles te verlengen, te vergroten, weg te nemen of in te korten, bevreemdt mij overigens bovenmate. Mijn vrouw, die altijd langer bij de kapper zit dan ik, zorgt met de daar verworven kennis van zaken voor extra ondertitels bij tv-beelden. Ze vermeldt bij iedere bekende figuur wat er gelift, gebotoxt, weggezogen of aangeplakt is. Ik verdenk haar er soms van dat zij mijn geest langzaam rijp wil maken voor een enkel ingreepje aan haar eigen lijf. Mijn commentaar op de bewerkten is echter zo nietsontziend dat ik hoop dat haar daardoor de moed in de schoenen zal zinken. Dames die ik voor mijn (infame) geestesoog gaarne in een nat T-shirt fantaseerde, doen mij opschrikken omdat ze ineens een vlak, nietszeggend masker blijken te dragen. Of ze hebben van die volkomen onnatuurlijke bolle borsten, die geen mens serieus neemt. Dan wel een opvulling van de wangzakken waardoor ze het meest lijken op eekhoorns die zojuist een EU-opslagloods met overtollige beukennootjes hebben ontdekt. In Amerikaanse talkshows krijgen sufgeopereerde leeftijdloze spoken staande ovaties omdat ze al 75 zijn…

Nou ja, de moderne tijd, kun je dan zeggen. Je kunt het krijgen zoals je het hebben wilt. Het is weer feestmaand en dan kopen we ook allerlei spullen die we heel erg niet nodig hebben. Maar… het zijn wel artsen die zich hiervoor lenen. Die moeten toch ook (diep van binnen?) dezelfde reactie hebben als gewone mensen: je gaat toch niet snijden in een lichaam waar niets aan mankeert?! Waarom schrijven en roepen niet veel meer medici dat hun professie en hun eed daarvoor niet zijn bedoeld? Waarom zeggen huisartsen niet openhartig in de spreekkamer dat ze het onzin vinden als een leuke jongen zegt nóg leuker te willen worden door zijn neus drie graden naar links te laten verplaatsen? En waarom wordt er niet meer ruchtbaarheid gegeven aan de ‘tegenvallende ingrepen’?

Met ons begrip voor dit soort idiote trends bewijzen wij niemand een dienst. Gewoon uitlachen en zeggen dat we het bespottelijk vinden, recht in hun gezicht, zoals we achter hun rug wél doen. Dan blijven we zelf geestelijk gezond en zetten we kandidaat-sleutelaars hopelijk aan het denken!

Hans van der Voort