Prevalentie diabetes geen goede indicator gezondheid bevolking

Niet-medische determinanten van gezondheid zoals roken, lichamelijke beweging, alcoholgebruik, eetpatroon, maar ook inkomen, werkeloosheid, scholing en milieu hebben een sterker verband met de gezondheid van populaties dan de kwaliteit van de gezondheidszorg. Dat blijkt uit een analyse van twee Nederlandse onderzoekers naar het Canadian health indicator framework. Ze onderzochten in bestaande gegevens van 13 provincies en regio’s in Canada de relatie tussen gezondheid (percentages zelfgerapporteerde gezondheid en functionele gezondheid als excellent of zeer goed, BMI, prevalentie astma en diabetes en de levensverwachting), kwaliteitsindicatoren van de gezondheidszorg, structurele kenmerken van de zorg en niet-medische factoren. De structurele kenmerken van het gezondheidszorgsysteem (bijvoorbeeld tevredenheid met de huisarts en het aantal apothekers) blijken ook meer samen te hangen met de gezondheid van de bevolking dan kwaliteitsmaten als het aantal keizerssnedes, ziekenhuismortaliteit na CVA, screeningsmammografieën of cervixuitstrijkjes. De onderzoekers stellen dat gezondheidszorg bijdraagt aan de gezondheid van een kleine groep, maar dat het effect verdunt in de totale bevolking. De prevalentie van diabetes zegt dan ook weinig over de gezondheid van de bevolking. De conclusies zijn niet nieuw, maar wel voor het eerst op zo’n grote schaal onderbouwd. De resultaten doen in ieder geval de vraag rijzen of je met kwaliteitsindicatoren op populatieniveau wel iets meet. Weer een argument om argwanend naar de ontwikkelingen op dit vlak te kijken. (JZ)