Mobiel bellen zonder kopzorgen

Mobiel bellen verhoogt het risico op het ontstaan van een glioom niet. Dit is de conclusie van een artikel dat de BMJ half april publiceerde.1 In dit case-controlonderzoek stelden de onderzoekers aan 966 patiënten met een glioom en 1716 controles enkele vragen over het gebruik van de mobiele telefoon. Mensen die regelmatig mobiel bellen (gemiddeld één keer per week of meer gedurende minimaal 6 maanden) hebben geen hoger risico op het ontstaan van een glioom dan mensen die minder vaak of nooit mobiel bellen. Er is ook geen significant verband aangetroffen tussen het ontstaan van een glioom en het aantal jaren gebruik van een mobieltje, het totaal aantal beluren, het aantal gesprekken en de plaats waar men de gesprekken voert (stad of platteland). De onderzoekers verdeelden de patiënten met een glioom vervolgens in een groep met een rechtszijdige en een linkszijdige tumor. Ook beschouwden zij de gezonde controles at random als behorende tot een van beide groepen. Patiënten met een glioom gaven aan dat ze de telefoon vaker vasthielden aan de kant waar ook de tumor was ontstaan vergeleken met de gezonde controlegroep. Patiënten die echter weten aan welke kant de tumor zit en het gebruik van een mobiele telefoon als oorzaak van de tumor zien, zullen onbewust sneller aangeven dat zij de telefoon aan de zijde van de tumor vasthouden. Uitgaande van de voorkeurshand van de persoon – meestal de hand waarmee iemand de telefoon oppakt – was dit verschil verdwenen. Na alle ophef die er geweest is in de media kunnen we nu dus weer met een gerust hart (en hoofd) mobiel bellen. Of niet? De Gezondheidsraad adviseerde eind mei de staatssecretaris van VROM om een grootschalig onderzoeksprogramma te starten over het effect van elektromagnetische velden (zoals mobiele telefoons) op de gezondheid (zoals hersentumoren).2 Het BMJ-artikel kwam blijkbaar te laat. (AU)