Eerder onderzoek van de Peilstations toonde aan dat slachtoffers van geweld vaker dan gemiddeld naar de huisarts gaan, ook met klachten die niet direct aan geweld gerelateerd zijn. Daders van fysiek geweld zijn in overgrote meerderheid mannen. Geweld tegen mannen wordt meestal gepleegd door onbekenden, terwijl geweld tegen vrouwen veelal wordt gepleegd door de (ex-)partner of een familielid. Bij ruim de helft van de vrouwelijke slachtoffers gaat het om herhaald fysiek geweld dat jaren kan voortduren, bij 15% is er ook sprake van seksueel geweld. Een richtlijn voor het handelen van de huisarts bij (het vermoeden van) geweld ontbreekt. Wat doen huisartsen als zij geconfronteerd worden met de fysieke gevolgen van geweld? Zelf behandelen, verwijzen, de politie verwittigen? En met welke kwetsuren krijgt de huisarts het meest te maken?
Mannen met gebroken neuzen, vrouwen met dichtgeknepen keel
Er zijn grote verschillen tussen mannelijke (n = 177) en vrouwelijke slachtoffers (n = 164) van fysiek geweld die de huisarts consulteerden ( figuur 1). Opvallend is dat aanzienlijk meer vrouwen dan mannen blauwe plekken hebben. Vrouwen hadden ook vaker inwendig letsel en vaker pijn in het strottenhoofd, veroorzaakt door de wijze waarop (ex-)partners deze vrouwen attaqueerden. Mannen hadden vaker een gebroken neus of andere botbreuken, of snij- of steekwonden, inherent aan gewelddadige gebeurtenissen op straat of in het café.
Huisarts behandelt vaak zelf
Huisartsen behandelden veel van de kwetsuren zelf (figuur 2); bij mannelijke slachtoffers twee keer zo vaak als bij vrouwelijke slachtoffers, waarschijnlijk omdat mannen vaker met acute en behandelbare kwetsuren bij de huisarts komen dan vrouwen. Huisartsen stuurden mannen vaker voor een behandeling naar het ziekenhuis, terwijl ze vrouwen vaker naar verschillende geledingen van het maatschappelijk werk verwezen. Vrouwen hadden ook vaker dan mannen een vervolggesprek met de huisarts en kregen vaker advies over hoe ze moesten omgaan met de oorzaak van fysiek geweld. De huisarts schakelde in gemiddeld 10% van de gevallen de politie in. Voor zowel mannen als vrouwen betrof dit voornamelijk aangifte vanwege fysiek geweld op straat. Aangifte bij de politie voor huiselijk geweld tegen vrouwen kwam nauwelijks voor.
Conclusie
Er zijn opvallende verschillen tussen mannen en vrouwen met betrekking tot oorzaak en aard van de kwetsuren door geweld. Een hematoom is bij beiden het meest voorkomende symptoom van fysiek geweld. Indien onverklaard, en bij frequente consultatie voor vage klachten, moet de huisarts alert zijn op mogelijk (huiselijk) geweld.
Colofon
De hier beschreven analyses zijn uitgevoerd met gegevens die van 1996-1999 werden geregistreerd door huisartsen die deel uitmaken van de ‘Continue Morbiditeits Registratie (CMR) Peilstations Nederland’. Dit netwerk bestaat uit een groep van ongeveer 45 praktijken verspreid over Nederland die 1% van de Nederlandse patiëntenpopulatie represeert. Het netwerk is representatief ten aanzien van geografische spreiding en stedelijkheid.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
