Vraagstelling
Hebben vrouwen met diabetes mellitus en asymptomatische bacteriurie een verhoogde kans om nierfunctiestoornissen of hypertensie te ontwikkelen?
Betekenis voor huisarts en patiënt
Diabetes mellitus (DM) is een veel voorkomende aandoening in de huisartsenpraktijk. Diabetische nefropathie is een van de complicaties van deze aandoening. Volgens dit onderzoek is er geen reden voor screening op, dan wel behandeling van asymptomatische bacteriurie bij patiënten met DM, aangezien dit geen consequenties heeft voor het ontwikkelen van nierfunctiestoornissen of hypertensie. Dit is conform de NHG-Standaard Urineweginfecties waarin gesteld wordt dat asymptomatische bacteriurie, behalve bij zwangeren, niet behandeld hoeft te worden.
Korte beschrijving
Inleiding Diabetes mellitus (DM) is een van de belangrijkste oorzaken van nierlijden met als eindstadium nierfalen. Vrouwen met DM hebben een verhoogde prevalentie van asymptomatische bacteriurie (ASB). De onderzoekers vermoedden dat ASB bij vrouwen met DM zou leiden tot een snellere afname van de nierfunctie en een snellere ontwikkeling van hypertensie. 1 Onderzoeksopzet Het betreft een cohortonderzoek waarbij de onderzoekers met een tweetal urinekweken en door vragenlijsten in te vullen, bepaalden of er sprake was van ASB. De bloeddruk, het gewicht en de lengte bepaalden ze bij aanvang en bij het einde van de onderzoeksperiode. Vrouwen met ASB vergeleken ze met vrouwen zonder ASB voor wat betreft de nierfunctie en het ontwikkelen van hypertensie. Patiëntenpopulatie Vrouwelijke patiënten tussen de 18 en 75 jaar met DM type 1 of 2. Exclusiecriteria waren zwangerschap, recente ziekenhuisopname of operatie, bekende afwijkingen van de urinewegen, klachten van een urineweginfectie of antibioticagebruik in de twee weken voorafgaand aan de start van het onderzoek. Primaire uitkomstmaat De glomerulaire filtratiesnelheid (kreatinineklaring) bepaald met de Cockroft-Gault-formule; bloeddrukmeting om hypertensie vast te stellen. Resultaten Het uiteindelijke cohort bestond uit 644 vrouwen, 296 met DM1 en 348 met DM2. De gemiddelde duur van de follow-up was 5,8 (SD 2,1) jaar. De prevalentie van ASB bij aanvang van het onderzoek was 17%. E. Coli was de veroorzaker bij 74 (67%) van de 110 vrouwen met ASB. De kreatinineklaring daalde van 87 ml/min naar 76 ml/min bij vrouwen met ASB en van 97 naar 88 ml/min bij hen zonder ASB. Bij aanvang van het onderzoek kreeg 50% van de totale onderzoeksgroep de diagnose hypertensie. Na exclusie van deze vrouwen en van hen van wie data misten, bestond het resterende cohort uit 318 vrouwen. Van deze vrouwen had 12% ASB. De vrouwen met ASB ontwikkelden vaker hypertensie (54% versus 37 %; p = 0,045; OR 1,96; 95%-BI 1,02-3,91). Bij analyse van de vrouwen met type 1 en 2 afzonderlijk was het verschil echter niet significant (p > 0,10). Bij multivariate analyse, waarbij gecorrigeerd werd voor leeftijd, duur van de follow-up, duur van de DM en microalbuminurie, verdween de associatie tussen hypertensie en ASB (p > 0,20; OR 1,5; 95%-BI 0,7-3,6). De (hogere) leeftijd bleek de belangrijkste voorspeller voor hypertensie. Conclusie van de onderzoekers Na zes jaar follow-up is er geen relatie aangetoond tussen ASB en afname van de nierfunctie of het ontwikkelen van hypertensie bij patiënten met DM. Screening op en behandeling van ASB bij patiënten met diabetes is niet geïndiceerd, aangezien het niet waarschijnlijk is dat dit leidt tot een afname van de incidentie van diabetische nefropathie of hypertensie. Bewijskracht Cohortonderzoek (2b). 2
Literatuur
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
