Bevalt de rugligging goed?

In de westerse wereld bevallen de meeste vrouwen vooral in de rugligging. Het proefschrift birthing positions revisited van Ank de Jonge toont aan dat er geen goede argumenten zijn om de uitdrijving standaard in de rugligging te doen. Uit een meta-analyse blijkt dat instrumentele bevallingen en episiotomieën in rugligging vaker voorkomen dan in andere posities en dat vrouwen in de rugligging de pijn heviger ervaren. De Jonge heeft een grote RCT opgezet in eerstelijns verloskundigepraktijken in Nederland onder vrouwen die spontaan vaginaal bevielen. Uit deze RCT bleek dat vrouwen met perineumletsel bij de halfzittende en zittende baringshouding meer bloedverlies hadden. Voor vrouwen met een intact perineum was dit echter niet het geval. Het extra bloedverlies wordt waarschijnlijk veroorzaakt door oedeem dat de veneuze terugstroom belemmert. Het is daarom aan te bevelen tijdens de uitdrijving regelmatig van houding te wisselen. Om perineumletsel te voorkomen is geen specifieke baringshouding aan te bevelen. De baringshouding blijkt niet gerelateerd te zijn aan de tevredenheid over het verloop van de bevalling achteraf, het gevoel van eigenwaarde of het emotioneel welbevinden. Voor de barende is het belangrijker om de baringshouding te kunnen beïnvloeden dan de houding zelf. Vooral hoogopgeleiden en vrouwen boven de 36 jaar gebruikten vaker andere houdingen tijdens de uitdrijving. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat zij een duidelijker voorkeur hebben of hun voorkeur nadrukkelijker te berde brengen. De promovenda pleit er voor dat de opleiding meer aandacht besteedt aan het begeleiden van andere baringshoudingen dan de rugligging. De verloskundigen moeten in hun opleiding ook leren om adequate informatie te geven aan alle zwangeren zodat zij een geïnformeerde keuze kunnen maken en de autonomie van de barende wordt gewaarborgd. (WS)