Kindergeneeskunde

Dit compendium, ooit begonnen als naslagklapper voor arts-assistenten in het Sophia Kinderziekenhuis, is inmiddels uitgegroeid tot een flink boekwerk, dat ook is bedoeld voor huisartsen. Het boek bestaat uit 49 hoofdstukken, verdeeld over vijf secties: algemene onderwerpen, spoedeisende problemen, ziekten van de orgaansystemen, referentiewaarden, en geneesmiddelen en bloedproducten. De diversiteit aan auteurs maakt dat de hoofdstukken qua invalshoek zeer verschillen en dat de samenhang nogal eens ontbreekt. Sommige (delen van) hoofdstukken zijn voor de huisarts zeer informatief; zo biedt het hoofdstuk endocrinologie een stappenplan voor onderzoek naar oorzaken van achterblijvende lichaamslengte en stroomschema's voor het onderzoek van te vroege of verlate puberteit. Het hoofdstuk diabetes mellitus geeft een overzichtelijke leidraad voor begeleiding van patiëntjes met insulineafhankelijke diabetes mellitus. Praktisch zijn verder het hoofdstuk vaccinaties en het hoofdstuk vergiftigingen, en de groeicurven achter in het boek, inclusief die voor Turkse kinderen. Een groot deel van de informatie is echter uitsluitend relevant voor in de kliniek. Men vindt veel handleidingen en voorschriften voor alle mogelijke klinische onderzoeken en verrichtingen, waarvan een deel ook in de perifere kinderkliniek niet zal plaatsvinden. Er is relatief meer aandacht voor de ernstige en weinig voorkomende aandoeningen dan voor de alledaagse. Een frequent voorkomende aandoening als infectieuze gastro-enteritis krijgt een halve bladzijde, de immunodeficiënties 16, febriele convulsies 2, neurofibromatosis type 1 13. Ook valt soms het accentverschil in ernst van bekende aandoeningen: kent de huisarts laryngitis subglottica als een meestal mild en goedaardige aandoening, in het compendium is de behandelingskeuze: alleen vochtige lucht, budenoside- of adrenalinespray, dan wel intubatie. Als naslagwerk kan het compendium wel zijn functie hebben. Het bestrijkt echter zeker niet het volledige spectrum van ziekten op de kinderleeftijd. Zo zijn de chirurgische, urologische en orthopedische aandoeningen in het geheel niet opgenomen. De praktische waarde voor de huisarts is dan ook niet al te groot.