Multimorbiditeit: een groeiend probleem voor de huisarts

In de gezondheidszorg bekleden huisartsen een centrale positie. Zij beschikken over het volledige medische dossier van hun patiënten en zijn vaak goed op de hoogte van hun sociale omstandigheden. Daarnaast coördineren huisartsen de medische zorg van andere bij de patiënt betrokken zorgverleners, zowel binnen als buiten de eerste lijn. Deze taak is lastiger naarmate patiënten gelijktijdig aan meerdere (vaak chronische) aandoeningen lijden, ook wel multimorbiditeit genoemd. Zowel aandoeningen als behandelingen kunnen immers met elkaar interfereren. Gezien de toenemende vergrijzing is het de verwachting dat multimorbiditeit in omvang toeneemt. Met cijfers van de jaarlijkse monitoring van het Nationaal Programma Grieppreventie door LINH brachten we dit in kaart voor een drietal veelvoorkomende chronische aandoeningen: pulmonale aandoeningen, cardiovasculaire aandoeningen en diabetes mellitus.

Omvang jaarlijkse griepprik

Het aantal mensen dat op basis van één of meer van de genoemde chronische aandoeningen in aanmerking komt voor de jaarlijkse influenzavaccinatie neemt toe. In 2003 was dit 12,6% van de Nederlandse bevolking (296 patiënten in een normpraktijk van 2350 patiënten), in 2007 13,4% (315 per normpraktijk). De gesignaleerde toename geldt voor alle groepen en is voor diabetes mellitus het grootst (Figuur 1).

Multimorbiditeit neemt toe

In 2003 leed 15,9% van de patiënten (ofwel 47 patiënten in een normpraktijk) aan een combinatie van 2 of 3 van de genoemde aandoeningen; in 2007 was dit percentage toegenomen tot 17,1%, ofwel 54 patiënten in een normpraktijk (figuur 2). De toename van multimorbiditeit zien we vooral bij patiënten met diabetes mellitus. Zo leden in 2003 7 diabeten in een normpraktijk ook aan een pulmonale aandoening; in 2007 was dit aantal gestegen tot 10.