Anders dan de titel doet vermoeden gaat dit boek niet alleen over primaire preventie, maar ook over huisartsgeneeskundige taken bij de secundaire preventie van hartvaatziekten. Het boek is mooi uitgegeven en heeft aandacht voor alle klinische onderwerpen waarmee de huisarts te maken krijgt. Opvallend maar niet onverwacht is de bespreking van diabetes als belangrijke risicofactor voor hartvaatziekten. Het boek geeft een mooi overzicht, maar is meer theoretisch dan praktisch van opzet. Het bevat belangrijke, helder gepresenteerde informatie over alle voor de huisarts belangrijke aspecten van cardiovasculaire preventie. Aardig is dat elk hoofdstuk begint met een aantal vragen die voor een deel herkenbaar zijn uit de eigen praktijk. Aan het einde van elk hoofdstuk worden de antwoorden toegelicht. Over opzet en inrichting van een cardiovasculair risicospreekuur door huisarts of praktijkondersteuner zeggen de auteurs jammer genoeg niets. Ook is er nauwelijks aandacht voor de afbakening van taken tussen de verschillende werkers in de huisartsenpraktijk. Risicotabellen ontbreken, en - zo blijkt - in Engeland berekent men de risicoscore niet volgens de SCORE zoals de NHG-Standaard Cardiovasculair risicomanagement aanraadt, maar schat men het risico in aan de hand van de Joint British Societies’ risk chart. Al met al vond ik het een mooi en overzichtelijk boek, dat echter te weinig praktische informatie geeft. Voor de in cardiovasculaire preventie geïnteresseerde Nederlandse huisarts beslist aardig om te lezen (waar komen toch al die verschillen vandaan?), maar niet aan te raden voor het merendeel van de huisartsen in ons land. Mark Brueren
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
