Standaarden, richtlijnen en protocollen worden beschouwd als de gouden standaard voor het handelen en als referentiepunt voor kwaliteitscontrole. Impliciet gaat men ervan uit dat richtlijnen ontwikkeld worden op basis van evidence en van integere consensus. Twijfel over de integriteit bij de totstandkoming van standaarden doet het hele bouwwerk rond het begrip kwaliteit wankelen. Onlangs verscheen de uitkomst van onderzoek naar de relatie tussen de opstellers van 44 Engelse, Canadese en Amerikaanse richtlijnen en de farmaceutische industrie. Honderd van de 192 richtlijnauteurs antwoordden op vragen over hun banden met de industrie: 58% deed onderzoek op kosten van de industrie en 38% werd rechtstreeks betaald. Elke auteur had met gemiddeld 10 firma's een relatie. Zeven procent gaf onomwonden toe dat hun aanbevelingen door de industrie beïnvloed waren. Negentien auteurs verdachten hun coauteurs van rechtstreekse beïnvloeding. Worden de richtlijnen van de specialisten en de NHG-Standaarden ook beïnvloed door de industrie? Ik denk dat het met de auteurs van de NHG-Standaarden erg meevalt. Wel is het zo dat deskundige leden van de standaardencommissies vaak onderzoek doen dat door de industrie gesponsord wordt. Er is maar weinig (huisartsgeneeskundig) onderzoek dat volledig gefinancierd wordt uit algemene middelen. Het is een goede gewoonte geworden bij artikelen te vermelden wat de banden zijn van auteurs met de industrie. Het zou goed zijn als dat ook bij de NHG-Standaarden gebeurde, al is het alleen maar om twijfels weg te nemen. (HG)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
