HbA1c valt omlaag te praten

Psychotherapeutische interventies hebben een verlagend effect op het HbA1c, maar er is geen effect op het lichaamsgewicht. Deze conclusie komt uit een meta-analyse van RCT's naar psychologische interventies bij patiënten met diabetes mellitus type 2. De onderzoekers selecteerden uit 2427 abstracts 25 geschikte onderzoeken waarvan slechts één aan de hoogste kwaliteitseisen voldeed. Eenentwintig RCT's onderzochten verschillende vormen van cognitieve gedragstherapie (bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen of problem-solving) en vier onderzoeken stelden counseling centraal. Er waren geen onderzoeken naar kortdurende psychodynamische psychotherapie en interpersoonlijke psychotherapie. Twaalf onderzoeken (522 patiënten) leverden voldoende gegevens om te kunnen worden gebruikt in de meta-analyse. Ten opzichte van controlepatiënten verlaagde psychotherapie het HbA1c met 0,32% (95%-BI 0,07–0,57). Zonder de 2 onderzoeken waarbij een minder intensieve vorm van psychotherapie de controlebehandeling was, was het verschil groter: 0,44% (95%-BI 0,22-0,67). Merkwaardigerwijs vond men geen effect op bloedglucose en lichaamsgewicht. Waarschijnlijk werkt psychotherapie op het HbA1c omdat patiënten zich daardoor beter houden aan leefstijladviezen en hun medicatie trouwer innemen. Helaas verschillen de gepoolde onderzoeken op een aantal cruciale kenmerken: de samengevoegde behandelingen en de controle-interventies zijn meestal niet gelijk; inclusiecriteria variëren van ‘algemene diabeten’ tot patiënten met ‘stress’ of depressie en er vinden diverse vormen van co-interventie plaats. Het HbA1c valt dus weliswaar omlaag te praten bij patiënten met diabetes mellitus type 2, maar bij welke patiënt en hoe precies blijft onduidelijk. (FvdL)