Hoewel steeds meer buitenwater voldoet aan de Europese grenswaarden, worden er meer gezondheidsklachten bij GGD's en provincies gemeld die samenhangen met zwemmen in oppervlaktewater. Eerder onderzoek heeft laten zien dat drempelwaarden voor micro-organismen per liter om een gastro-enteritis op te lopen in zwemwater fors lager liggen dan de grenswaarden van de Europese norm. Om een beeld te krijgen van de ziektelast die recreatie in oppervlaktewater veroorzaakt, heeft het RIVM een meerjarige enquête gehouden onder GGD's en provincies. Incidenten zijn gedefinieerd als een cluster van met zwemwater geassocieerde klachten, geïsoleerd in tijd en plaats. In 2002 werden 101 incidenten gemeld, in 2001 waren dat er 54 en in 2000 slechts 21. Er was een duidelijke relatie met klimatologische omstandigheden. In alle jaren ging het met name om huidaandoeningen en maagdarmklachten, veroorzaakt door bacteriën, virussen of protozoa. Wat de huidklachten betrof, was er vaak sprake van schistosomendermatitis (zwemmersjeuk). Andere incidenten waren onder andere leptospirose of botulisme. Alle incidenten betroffen zwemlocaties waarvan het water voldeed aan de wettelijke normen. Het voorstel is om de richtlijnen voor veilig zwemwater aan te passen, dit dan vooral vanwege het voorkomen van maagdarmklachten. Zwemmen in buitenwater zal dus altijd een risico inhouden, maar zonder risico is er geen leven. (RD)
Literatuur
- 0.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.