Intermezzo

Onbegrepen klachten en onzekerheid kun je te lijf met tests of pathologisch onderzoek (zie pagina 408) maar ook met kijken en nauwkeurig registreren. William Pickles beschrijft in Epidemiology in a country practice de eerste epidemie van epidemic myalgia, waarvan we nu weten dat het een coxsackievirusinfectie is. Hij wordt in juli 1933 geroepen bij een jongetje dat opeens zeer benauwd is en heftige pijn in de borst heeft. Zijn collega denkt dat het een ‘painful spasm of the diaphragm’ is. Hij stelt de diagnose acute pneumonie en Pickles gaat de volgende dag weer kijken. ‘The little rascal, standing on the window-sill and thumping on the pane, greeted me smilingly….’ Pickels vertelt moeder dat hij geen idee heeft wat er aan de hand is, maar dat het zeker geen pneumonie is. De volgende dag is het weer mis. Het jongetje hoest ook een beetje. Een paar dagen later – de jongen is al beter – krijgen zijn broertjes en de buurmeisjes dezelfde klachten. Dat kan niet anders zijn dan een infectie. Nog twee vragen te beantwoorden: waar komt het vandaan en wat is het? In het kleine geïsoleerde dorp wordt, zo lijkt het al het in- en uitgaande verkeer vastgelegd. De bron lijkt een bezoekend kind uit York dat een paar dagen eerder op bezoek was en niet lekker was. Pickles correspondeert al met de Deense huisarts Sylvest, die hem een beschrijving van dezelfde symptomen bij patiënten op Bornholm doet toekomen. Sindsdien heet de aandoening de ziekte van Bornholm. Een Deense naam voor een aandoening die op een ander eiland, Malta, eerder voorkwam en was vastgelegd, zoals Pickles zelf grootmoedig schrijft.