Acarbose ter voorkoming van hartinfarcten!?

Acarbose verlaagt de kans op hartinfarcten en hypertensie bij patiënten met glucose-intolerantie. Deze verrassende conclusie uit een grote RCT wordt nu fel bestreden in een onderzoek met een bijzondere opzet: een systematic review naar de uitkomsten van één RCT. Acarbose vertraagt de opname van complexe koolhydraten in de darm en verlaagt daardoor de postprandiale bloedglucose en juist deze postprandiale bloedglucose wordt gezien als een belangrijke voorspeller voor het krijgen van cardiovasculaire complicaties bij diabetes. In het zogenaamde STOP-NIDDM-onderzoek, een op het oog goed doorwrocht, dubbelblind gerandomiseerd onderzoek, werd aan 1429 patiënten met glucose-intolerantie acarbose of een placebo gegeven.1 Na gemiddeld 3,3 jaar bleken patiënten in de acarbosegroep, gecorrigeerd voor andere belangrijke risicofactoren, minder vaak een cardiovasculair incident (zoals een infarct, angina pectoris, CVA, of perifeer vaatlijden) te hebben of te hebben doorgemaakt (hazard ratio 0,47; 95%-BI 0,24-0,90) of hypertensie te hebben (hazard ratio 0,62; 95%-BI 0,45-0,86). Als reactie op dit onderzoek bewezen Kaiser en Sawicki dat kritiek hebben ook een wetenschappelijk ambacht is.2 Zij ondernamen een systematic review naar de resultaten van dit ene onderzoek. Ze zochten systematisch naar alle publicaties over design, uitvoering en resultaten van het STOP-NIDDM-onderzoek. Vervolgens bestudeerden zij deze publicaties met het oog op mogelijke bronnen van bias en tegenstrijdige informatie. Zo vonden zij gegoochel met patiëntenaantallen, onduidelijkheden in de methode van dosering en de blindering, geknoei met de definiëringen van uitkomsten, massage van de statistiek en ondoorzichtige invloeden van de sponsor. Met de harde conclusie van dit onderzoek-naar-een-onderzoek – namelijk dat er geen enkel bewijs is voor een gunstig effect van acarbose op hartvaatziekten – zal het laatste woord waarschijnlijk nog niet gezegd zijn. (FvdL)