Opnieuw thiazidediuretica

Diuretica in lage dosis blijven meer dan ooit de eerste keuze als antihypertensiva. Dat blijkt uit een netwerk meta-analyse van de jama, 1 die de resultaten van het allhat-onderzoek nog eens onderstreept. Thiazidediuretica zijn minstens even goed op harde klinische eindpunten (dood, infarct, hartfalen, cva) als alle andere antihypertensiva. Ze blijken beter te beschermen tegen hartfalen dan calciumantagonisten en zelfs ace-remmers. In een recente literatuurreview in de Archives of Internal Medicine komen onderzoekers tot dezelfde conclusies met betrekking tot de bescherming voor het krijgen van een cva. 2 Thiazidediuretica blijken drie keer effectiever te zijn dan een bètablokker. Bovendien is dit effect het grootst bij de monotherapie (alleen een diureticum) in vergelijking met de combinatietherapie (een diureticum en een bètablokker). Maatschappelijk en wetenschappelijk heeft dit grote consequenties. Deze oude geneesmiddelen kosten minder dan één tiende van de prijs van de nieuwe dure innovatieve pillen. Hydrochloorthiazide is op de Belgische markt zelfs niet meer als monopreparaat beschikbaar, omdat het te goedkoop is om nog te produceren. De zogenaamd innovatieve antihypertensiva zijn in België naast statines en ssri's de grote slokoppen van het geld van de ziekteverzekering. De calciumantagonist amlodipine, die het in het allhat-onder-zoek moest afleggen tegen het tienmaal goedkopere chloortalidon, staat in België op de tweede plaats van duurste geneesmiddelen. Het middel kost de gemeenschap jaarlijks 35 miljoen euro. De nieuwe antihypertensiva werden vooral gepropageerd door opinion leaders en de farmaceutische industrie omdat ze een gunstiger effect zouden hebben op metabole eindpunten. 3 De pathofysiologische theorie houdt in de praktijk echter wel vaker geen stand. Een kritischer houding tegenover medische interventies gebaseerd op surrogaateindpunten lijkt dus hard nodig. (DVD, ToH)