Ontwikkelingen huisartsopleiding

Het artikel van Van Berkestijn ‘Ontwikkelingen in de huisartsopleiding’ (H&W 2003;46;672-5) heb ik met belangstelling, maar ook met enige verbazing gelezen. De centrale boodschap van het stuk is dat de acht huisartsopleidingen een nieuw curriculum voorbereiden vanwege demografische veranderingen (meer ouderen, meer multimorbiditeit) en veranderingen in de opvatting over ziekte en gezondheid en de daaraan gekoppelde veranderde zorgvraag. Daarnaast moeten de haio's hun leerproces zelf gaan sturen. Het artikel roept in eerste instantie vooral vragen op. Wat was er mis met het oude curriculum? Hoe is dat geëvalueerd, welke verbeteringen bleken nodig? Krijgt het nieuwe curriculum een landelijke aansturing en voorbereiding, of zoekt men het – zoals nu het geval is – overal ter plekke zelf uit? Het is onduidelijk hoe de individualisering van het onderwijs (elke haio gaat een eigen leertraject uitzetten, aangepast aan persoonlijke leerstijlen en in een eigen tempo) zich verhoudt tot het werken in groepen – tot op heden de gehanteerde basisvorm binnen de huisartsopleidingen. Is dit het begin van de ontmanteling van de huisartsopleidingen of zijn er juist meer begeleiders, coaches en docenten nodig om al die individuele trajecten te begeleiden? Het zou mooi zijn wanneer de voorbereiding van het nieuwe curriculum wordt benut om de formele samenwerking tussen de acht huisartsopleidingen zodanig om te smeden dat er een serieuze en inhoudelijke samenwerking ontstaat waarin onderwijsprogramma's op elkaar worden afgestemd. Tegelijk met het artikel van Van Berkestein verscheen het artikel ‘Nieuwe ontwikkelingen in de huisartsopleiding’. Noot 1 Dit artikel is zakelijker en informatiever. De auteurs geven overigens een heel andere motivatie voor de vorming van een nieuw curriculum. Zij wijzen met name op de verschuivingen binnen de groep huisartsen zelf: een dreigend of al aanwezig tekort, meer parttimers, meer vrouwelijke huisartsen en een toenemende behoefte om werk en privé evenwichtig te combineren. In hun conclusie kiezen de auteurs voor een open en neutrale benadering: ‘Hoe de huisartsopleiding zich gaat ontwikkelen, zal de toekomst leren.’ Mark Brueren