Antwoord

Collega Drion en medeauteurs dank ik voor de reactie op mijn artikel. Omtrent hun verbazing tast ik evenwel volledig in het duister. Ze refereren aan een tweetal artikelen waaruit zou moeten blijken dat het nut van hypertensiebehandeling bij 80-plussers onduidelijk blijft. De auteurs van deze artikelen blijken echter geheel andere conclusies uit hun onderzoek te trekken. Allereerst het onderzoek van Gueyffier: een meta-analyse van subgroepen met 80-plussers, verkregen uit de hypertensietrials eind vorige eeuw. Hierin werden gunstige effecten van behandeling aangetoond op het CVA-risico en het cardiovasculaire risico. In de interventiegroep steeg de mortaliteit met 6% (niet significant). Desalniettemin concludeert de auteur dat zijn onderzoek bevestigt dat er geen leeftijdsdrempel is waarboven behandeling van hypertensie geen zin heeft. Ten tweede het retrospectieve cohortonderzoek van Oats bij veteranen met hypertensie. Uit dit onderzoek blijkt dat de vijfjaars overlevingskans iets afnam onder 80-plussers met een systolische bloeddruk lager dan 140 mmHg. Ondanks deze bevinding concludeert de auteur dat de gevonden resultaten het belang van een hypertensiebehandeling tot 140/90 niet weerspreken. Wel suggereert hij dat bij verdere verlaging van de bloeddruk nauwkeurige monitoring is vereist in verband met mogelijk schadelijke effecten, zoals orthostatische hypotensie bij kwetsbare ouderen. Om een definitief antwoord te krijgen op vragen over nut en veiligheid van behandeling werd nu juist het HYVET-onderzoek gestart. In dat onderzoek daalde de gemiddelde systolische bloeddruk in de interventiegroep van 173 naar 143 mmHg met als gevolg daarvan de, in mijn artikel genoemde, gunstige effecten op niet alleen morbiditeit maar ook mortaliteit. Het nut van hypertensiebehandeling bij 80-plussers, met als streefniveau een systolische bloeddruk van 140 mmHg, lijkt mij hiermee boven alle twijfel verheven. Ten slotte een opmerking over de streefwaarde van de bloeddruk bij DM2. Inmiddels zijn er aanwijzingen dat ook patiënten met DM2 zonder microalbuminurie kunnen profiteren van een verlaging van de systolische bloeddruk beneden de 140 mmHg.1. Bij DM2 zou het misschien zelfs beter zijn te streven naar een zo laag mogelijk te tolereren bloeddruk zonder daarbij een afkapwaarde te hanteren. Henk Koopman