Bloedingen door bloedverdunners

In een Deens cohortonderzoek waarin ruim 272.000 patiënten met atriumfibrilleren gemiddeld vijf jaar werden gevolgd, traden ongeveer 31.000 ernstige bloedingscomplicaties op. Dit betekent dat iedere patiënt 2,3% kans heeft op een ernstige bloeding. De onderzoekers definieerden een ernstige bloeding als opname in een ziekenhuis of overlijden ten gevolge van de bloeding. De onderzoekspopulatie betrof patiënten met atriumfibrilleren die ofwel geen antistolling gebruikten ofwel vitamine K-antagonisten zoals coumarinederivaten (CD), trombocytenaggregatieremmers (TAR) of NOAC’s als monotherapie of in combinatie. Patiënten die naast vitamine K-antagonisten nog twee andere TAR gebruikten, hebben ruim 10% kans op een ernstige bloeding. Dit risico stijgt verder tot ruim 20% bij patiënten die ouder zijn dan 90 jaar of een uitgebreide cardiovasculaire voorgeschiedenis, diabetes en hypertensie hebben.

Het ging hier niet om een kostenbatenonderzoek en daarom kunnen we niet vaststellen of het verhoogde bloedingsrisico opweegt tegen de reductie van CVA’s en hartinfarcten. Dit onderzoek maakt wel duidelijk dat een goede bewaking van bloedverdunners belangrijk is. Aangezien de behandeling met bloedverdunners vaak door verschillende artsen met verschillende indicaties en behandelduur wordt gestart, is het belangrijk dat er duidelijke afspraken worden gemaakt wie controleert wanneer een middel weer mag worden gestaakt. Gezien de centrale rol van de huisarts lijkt hij de aangewezen persoon om erop toe te zien dat patiënten niet te veel of te lang bloedverdunners gebruiken.