Communicatie bij crisis: ervaringen van Canadese huisartsen

Dit kwalitatieve onderzoek evalueerde de ervaringen en aanbevelingen van huisartsen bij een public health crisis, zoals de huidige pandemie. Hiertoe interviewden de auteurs in 2015 zestien Canadese huisartsen die ervaring hadden met een crisis, waaronder milieurampen en de SARS-crisis in 2003. SARS (severe acute respiratory syndrome) had in Canada veel impact en veroorzaakte een chaos in Toronto. De uitbraak leidde tot 375 geïnfecteerde personen (met de ziekenhuizen in Toronto als voornaamste bron), 44 doden en duizenden mensen in quarantaine. 

De belangrijkste aanbevelingen luidden als volgt. De huisartsen hadden bij een eerdere crisis verschillende informatie uit verschillende bronnen gekregen, waaronder de overheid en hun beroepsverenigingen. Zo was hun ervaring dat de informatie tijdens de H1N1-influenzapandemie (2009-2010) in de loop der tijd erg veranderde. Zij deden de aanbeveling eenduidige informatie aan te bieden vanuit één betrouwbare bron, met afstemming tussen de overheid en beroepsverenigingen. Ook wilden zij dat de informatie kort en puntsgewijs werd aangeboden, voor henzelf, maar ook voor leken. Daarnaast signaleerden zij dat de studenten en artsen-in-opleiding werden vergeten, en daarom luidde hun aanbeveling om crisisinformatie direct in het curriculum op te nemen. De geïnterviewden hadden voorkeur voor e-mail als medium, maar gaven ook aan dat jonge artsen met apps en social media werkten. Tot slot adviseerden zij het proactief opzetten van een communicatiestructuur. 

Deze aanbevelingen komen overeen met hoe het nu gaat met Thuisarts.nl en het Dossier Coronavirus van het NHG. De lessen lijken geleerd!