Dagelijks bewegen helpt

Van oktober 2016 tot september 2018 implementeerden Leidse onderzoekers een fysiek activiteitenprogramma bij 3 groepen ouderen en evalueerden het effect daarvan. Zij gingen na wat de belemmerende en bevorderende factoren van het programma waren met directe observatie en semigestructureerde interviews. Elke 4 maanden maten zij inspanningstolerantie (6-MWT), spiermassa (bio-elektrische-impedantie-analyse), fysieke activiteit en kwaliteit van leven (via een vragenlijst).

Bij de 118 deelnemers verbeterde de kwaliteit van leven na gemiddeld 1 jaar niet klinisch relevant met 0,4 op een schaal van 1-10 (95%-BI 0,1 tot 0,7; p = 0,02). De 6-MWT verbeterde wel klinisch relevant met 33 meter (95%-BI 18 tot 48; p < 0,01) en de BMI daalde met 0,5 punt (95%-BI -0,9 tot -0,1; p = 0,01). Tijdens de onderzoeksperiode van 2 jaar was de adherentie van de deelnemers 86,4%, met een gemiddelde sessiedeelname van 1,5 per week. Belemmerende factoren voor deelname waren stress over inschatting van de eigen fysieke fitheid, spanning over deelname aan een nieuwe groep, gebrek aan motivatie en het vroege tijdstip (in de ochtend tussen 9 en 10 uur). Bevorderende factoren waren het buiten sporten, het tijdstip van de dag, beperkte kosten, variatie in oefeningen, sociale verplichting naar de groep toe, geen formele inschrijving nodig en dezelfde leeftijd. 

De onderzoekers concluderen dat, hoewel de effecten beperkt zijn, de implementatie van een activiteitenprogramma voor ouderen slechts een geringe investering vraagt en langdurig effect heeft. In verschillende huisartsenpraktijken bestaan al vergelijkbare initiatieven voor patiënten met diabetes of COPD. Ook in de wijken zijn er diverse initiatieven om gezonde ouderen in groepen te laten bewegen. Dit onderzoek onderstreept het belang daarvan. Huisartsen en poh’s kunnen oudere patiënten op deze initiatieven wijzen.