De structuur van een consult - onderwijs en praktijk

Vraagstelling: Bij het vaardigheidsonderwijs in Groningen wordt studenten geleerd een gestructureerd consult te voeren. Onderzocht is in hoeverre het 'onderwijsconsult' verschilt van consulten in de praktijk.
Methode: Vierdejaars studenten geneeskunde scoorden consulten van huisartsen en beantwoordden open vragen over verschillen tussen het onderwijsconsult en consulten van huisartsen.
Resultaten: Alle onderdelen van het onderwijsconsult komen voor in consulten van huisartsen, maar niet alle onderdelen komen bij elk consult aan bod. Dit heeft verschillende oorzaken: niet alles is altijd van toepassing, de arts kent de patiënt over het algemeen goed, er is weinig tijd, de arts heeft veel meer ervaring dan studenten, de diagnose is soms overduidelijk, soms is er aanleiding om direct lichamelijk onderzoek te doen, en er zijn veel vervolgconsulten.
Conclusie: In het vaardigheidsonderwijs zou aandacht besteed moeten worden aan het voeren van vervolgconsulten en zou rekening gehouden moeten worden met situaties die aanleiding geven om direct lichamelijk onderzoek doen. Studenten leren dan om de structuur los te laten wanneer dat nodig is.