Bronswijk: ‘Een servicemonteur had een klus waarbij hij met een zware hamer een as moest monteren. Al hevig meppend voelde hij opeens een tik tegen zijn arm. Een klein bloedvlekje dat hij meteen wegveegde. Bij een klus een paar maanden later met een magnetische deursluiter voelde hij opeens zijn arm bewegen. Hij keek… en zag opeens heel griezelig zijn huid in een soort tent omhoog trekken. Met zijn praktische intelligentie constateerde hij een duidelijk magnetisch effect.
Op dringend verzoek van zijn echtgenote kwam hij, met een sterke magneet op zak, op de praktijk. Hij had nergens last van, maar had wel een verschijnsel waar hij het gezelschap op verjaardagen en zijn huisarts mee kon vermaken. Uiteindelijk hebben we samen besloten niets te doen, tenzij hij weer last kreeg.
Maanden later was ikzelf in mijn vrije tijd aan het klussen. Bij het boren in hard metaal brak de boor, die tegen mijn wang sloeg. Een paar druppels bloed die ik wegveegde, en meteen een nieuwe boor gepakt. De dag daarna was die wang toch wat gevoelig en iets dikker. Met het verhaal van onze servicemonteur in het achterhoofd heb ik een sterke magneet voor overboord geslagen zakmessen gepakt en kon ik dezelfde truc aan mijn echtgenote laten zien. Ze dacht dat ik met mijn tong de wang bewoog, dus nog eens de truc met mijn tong naar buiten gedaan – en daar gelukkig een foto van gemaakt. Toen schoot opeens het stukje ijzer uit mijn wang! Mooie methode dus om metaal onder de huid te lokaliseren.’
Wilt u reageren op dit staaltje vakmanschap? Dat kan nog steeds op HAweb Ledenforum. U vindt de casus in de rubriek Weer wat geleerd!
Staal schiet eruit
Joost Bronswijk: ‘Proefondervindelijk is bekend dat bij röntgenfoto’s vaak blijkt dat er nooit eerder opgemerkte stukjes staal of glas in het lichaam zitten die blijkbaar geen gevolgen hebben. Ik heb mijn patiënt, de servicemonteur, gewaarschuwd dat hij er niet een MRI-scanner mee moet ingaan. Een paar maanden later kreeg ik zelf een stukje boor in mijn wang. Het deed wel even zeer toen ik de magneet erbij hield en het eruit schoot.
Iets vergelijkbaars zijn staalsplinters in de ogen. Dat zien we hier vaak bij boeren en monteurs die hebben staan lassen of slijpen, en bij botsautorijders (“kermisoog”). Je hebt daar een speciaal steriel magneetje voor, om de splinters mee uit het oog te halen.
Waar je ook mee moet oppassen zijn beschadigingen door oliepersleidingen: hogedrukleidingen voor olie van trekkers, vrachtwagens of draglines. Zelfs kleine leidinkjes. Ook die geven soms heel kleine wondjes, maar met grote gevolgen. Dit is reden tot spoedverwijzing naar de SEH.’
In deze rubriek komen huisartsen aan het woord. Meningen geuit op HAweb kunnen afwijken van standpunten van het NHG. Ook voor deze meningen biedt het NHG graag een podium. De teksten zijn bewerkt: zie HAweb Ledenforum voor de volledige teksten.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
