Fenoltherapie bij een ingegroeide nagel. Een retrospectief onderzoek

Vraagstelling: Heeft de introductie van de fenolbehandeling bij een ingegroeide nagel geleid tot een verandering in het aantal verwijzingen naar de chirurg, en wat is het recidiefpercentage bij fenolbehandeling?
Methoden: Voor het onderzoek werd gebruik gemaakt van gegevens van de Continue Morbiditeits Registratie (CMR). Twee groepen werden geselecteerd: cohort A waarbij de diagnose ' ingegroeide nagel' was gesteld in de periode 1974-1978, vóór de fenolbehandeling, en cohort B waarbij de diagnose was gesteld in de periode 1987-1991, na de introductie van de fenolbehandeling.
Resultaten: De incidentie van de ingegroeide nagel bleek te zijn toegenomen. In cohort B (11= 157) vonden geen verwijzingen naar de chirurg plaats, in cohort A (n= 119) waren dat er 9. Het aantal recidieven bij fenolbehandeling bedroeg 24 procent, tegen 10 procent bij wigexcisie.
Beschouwing: Het recidiefpercentage van de fenolbehandeling was groot. In de literatuur, gebaseerd op onderzoeken in de tweede lijn, werden recidiefpercentages tussen 0 en 11 procent gevonden. Mogelijke oorzaak van het hoge recidiefpercentage is een te korte fenolisatietijd. In de literatuur wordt het laagste recidiefpercentage gevonden bij een fenolisatie van drie minuten, waarbij elke minuut een nieuwe wattenstaaf wordt gebruikt.