Geruststelling is een van de meest gebruikte interventies, maar werkt niet altijd goed: veel patiënten blijven ongerust. Zou het zin hebben om patiënten te informeren over de betekenis van een normale testuitslag vóórdat je het onderzoek uitvoert? Nieuw-Zeelandse onderzoekers randomiseerden patiënten met pijn op de borst, die voor nadere diagnostiek waren verwezen naar het ziekenhuis, over drie groepen. De controlegroep kreeg schriftelijke informatie over de uit te voeren inspanningstest, maar niet over de consequenties van de mogelijke uitkomsten. Een tweede groep kreeg een uitgebreidere folder die de betekenis van normale resultaten uiteenzette en die uitleg gaf over andere oorzaken voor pijn op de borst. De derde groep kreeg dezelfde folder, aangevuld met een gesprek met een psycholoog, die de belangrijkste punten uit de folder met de patiënt doornam. Een maand na de test werden de patiënten bij wie geen afwijkende resultaten waren gevonden, opgebeld door een onderzoeker die niet wist in welke groep de mensen waren ingedeeld. Hij vroeg ze naar de mate van geruststelling, de pijn op de borst en het gebruik van medicatie hiervoor. Zowel direct na de test als een maand later, waren de patiënten die met de psycholoog hadden gesproken het meest gerustgesteld, de mensen in de controlegroep het minst. Het aantal patiënten dat na één maand nog klachten had, vertoonde dezelfde trend (respectievelijk 17, 28 en 36% in de 3 groepen), evenals het aantal patiënten dat nog medicatie gebruikte. Een fraai resultaat, al benadrukken de onderzoekers de noodzaak om het onderzoek op grotere schaal en met langere follow-up te herhalen. Waarom niet in de huisartsenpraktijk? (HvdW)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
