Handvaardigheid tegen positieduizeligheid

Benigne paroxismale positieduizeligheid (BPPD) kan snel en succesvol worden behandeld met de manoeuvre van Epley. Een mooi stukje handvaardigheid voor de huisdokter, dat wellicht wel enige oefening vergt. Men dient de patiënt een aantal opeenvolgende bewegingen te laten ondergaan. Eerst brengt men de patiënt van zittende in liggende houding, waarbij het hoofd omlaag komt te hangen en 45 graden gedraaid wordt naar de zijde van het aangedane oor. Na 30 seconden wordt het hoofd snel 90 graden gedraaid naar de gezonde kant, zonder het hoofd omhoog te laten komen. Daarna draait men romp en hoofd 90 graden verder door – de romp daarbij niet vergeten, anders draait men natuurlijk de patiënt letterlijk de nek om. Na nogmaals 30 seconden laat men de patiënt zitten. Zo nodig wordt de manoeuvre herhaald (zie voor een mooie beschrijving: www.australianprescriber.com/magazine/28/4/artid/768). Von Brevern et al. voerden bij 36 mensen met BPPD de manoeuvre uit gericht op het aangedane evenwichtsorgaan, en bij 31 – als nepbehandeling – gericht op het gezonde evenwichtsorgaan. Na 1 dag was bij 80% van de juist behandelde, tegen slechts 10% van de onjuist behandelde patiënten de duizeligheid over en was de Dix-Hallpiketest negatief geworden. Een elegant, (vrijwel) dubbelblind uitgevoerd onderzoek. Dit is met weinig middelen bij een alledaagse aandoening kennelijk goed mogelijk. Een vraag die – volgens de auteurs – onbeantwoord blijft, is of het herhalen van de Epleymanoeuvre tijdens hetzelfde consult zinvol is als één behandeling onvoldoende effect sorteert. Het lijkt er wel op, maar het kon in dit onderzoek niet worden aangetoond. Toch voerden de onderzoekers in iets meer dan de helft van de keren een tweede manoeuvre uit. Kennelijk waren de semicirculaire kanalen in veel gevallen niet in één keer van alle ongerechtigheden gezuiverd. Of men had zich vergist in links en rechts... (RN)