Het huisartsconsult beoordeeld door vrouwen met vulvodynie: een kwalitatief onderzoek

Inleiding

Vulvodynie is de meest voorkomende oorzaak van vulvaire pijn. Huisartsen zijn hier onvoldoende van op de hoogte waardoor vrouwen te laat de juiste diagnose en behandeling krijgen. Deze vertraging kan ook worden verklaard door de terughoudendheid van huisartsen om de seksuele context van vulvodynie te verkennen en doordat huisartsen behandelen van somatisch onvoldoende verklaarbare lichamelijke klachten lastig vinden. Mannelijke huisartsen vermoeden dat vrouwen seksualiteit niet met hen willen bespreken.

Doel

Inzicht krijgen in hoe vrouwen met vulvodynie de aanpak door hun huisarts evalueren, met als doel zowel de diagnostiek als het beleid van vulvodynie in de huisartsenpraktijk te verbeteren.

Methode

Individuele diepte-interviews met vrouwen gediagnosticeerd met vulvodynie. De interviews werden op band opgenomen waarna ze letterlijk werden uitgeschreven, gecodeerd en thematisch geanalyseerd. COREQ-criteria voor de beoordeling van kwalitatief onderzoek werden toegepast.

Resultaten

Analyse van de interviews genereerde drie thema’s: empathie, het verwijzingsproces en het aanpakken van seksuele problemen. Empathie van de huisarts en de betrokkenheid bij de besluitvorming en doorverwijzing, waren belangrijke factoren bij de positieve waardering van het consult voor vrouwen met vulvodynie die werden doorverwezen naar een specialist. Omdat vrouwen terughoudend waren om een discussie over seksualiteit te beginnen, verwachtten ze een proactieve houding van hun huisarts. De persoonsgerichte communicatie en de competentie van de huisarts bleken belangrijker in het contact dan het geslacht van de huisarts.

Conclusie

Wanneer de huisarts wordt geconsulteerd door vrouwen met symptomen van vulvodynie, wordt aangeraden een persoonsgerichte aanpak te hanteren, de autonomie van vrouwen te erkennen en seksualiteit proactief bespreekbaar te maken.