Hoofdhuidkoeling

Het artikel ‘De behandeling van borstkanker’ van Rhodé Bijlsma et al. informeert de huisarts uitstekend.1 De auteurs noemen uitdrukkelijk het belang voor de patiënt van begeleiding van de huisarts bij het tot stand komen van het individuele behandelschema. In de tabel Aandachtspunten bij behandelingen voor mamacarcinoom vragen ze bij chemotherapie aandacht voor preventie van misselijkheid en braken door anti-emetica. Bij de bijwerking kaalheid geven ze als aandachtspunt echter uitsluitend informatie over pruiken. Mogelijke preventie van kaalheid door hoofdhuidkoeling tijdens chemotherapie dient echter ook als aandachtspunt te worden genoemd. De psychosociale impact van haaruitval voor de kankerpatiënt en diens naasten is de huisarts mogelijk beter bekend dan de ziekenhuisarts. Patiënten beschrijven de confrontatie met de ziekte op het moment dat ze in de spiegel kijken met bewoordingen als: ‘Nu ben ik echt ziek’. En: ‘Je bent plots, maar langdurig, een stukje van je identiteit kwijt, je herkent jezelf niet meer’.

Van de 2500 patiënten die de laatste jaren de mogelijkheid van hoofdhuidkoeling in Nederland aangrepen zijn de resultaten bekend: ongeveer de helft had geen pruik of hoofdbedekking nodig.2 Wereldwijd is hoofdhuidkoeling in toenemende mate beschikbaar, in Nederland in ruim de helft van de ziekenhuizen.3 Deze mogelijke preventie verdient daarom – net als de preventie van andere bijwerkingen – aandacht van huisarts, patiënt en ziekenhuisarts.