Ouderen die immobiel raken – of dat nu het gevolg is van ziekenhuisopname, een licht ongeval in de thuissituatie of kortdurende bedlegerigheid – lopen risico op het ontstaan van diepveneuze trombose (DVT) of een longembolie (LE).
In welke mate immobiliteit bij ouderen bijdraagt aan het ontstaan van DVT en LE is nooit goed onderzocht. Daarom deden Marissa Engbers et al. een casecontrolonderzoek naar het risico op ontstaan van DVT en LE bij patiënten ouder dan 70 jaar. Zij vergeleken ruim 400 ouderen met DVT of een LE met ruim 400 personen zonder deze aandoeningen en berekenden het relatieve risico voor verschillende risicofactoren ten opzichte van patiënten zonder deze risicofactoren. Uitgesloten werden kankerpatiënten en patiënten met een cognitieve stoornis.
Na een ziekenhuisopname bleek het risico op DVT of een LE 5 maal verhoogd. Na een operatie 7 maal, na een fractuur 13 maal en na een gipsbehandeling 6 maal. Patiënten die in de thuissituatie lichte verwondingen aan het been opliepen, hadden een verdubbeld risico op DVT en kortdurende bedlegerigheid betekende een 5 maal zo groot risico op DVT. Immobiliteit draagt zodoende voor 39% bij aan het risico op DVT of een LE bij patiënten ouder dan 70 jaar (27% na ziekenhuisopname en 15% in de thuissituatie).
Kortom, ouderen lopen zowel na ziekenhuisopname als thuis een aanzienlijk verhoogde kans op DVT of een PE, als gevolg van immobiliteit door ogenschijnlijk onschuldige verwondingen of kortdurende bedlegerigheid. Gezien de belangrijke rol van immobiliteit en de goede preventieve mogelijkheden, is het terecht hierop bij ouderen extra alert te zijn. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Engbers MJ, et al. The contribution of immobility risk factors to the incidence of venous thrombosis in an older population. J Thromb Haemost 2014;12:290-6.
Foto: Lighthunter/Shutterstock
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
