In 2005 en 2006 komen herziene NHG-Standaarden uit over een aantal aandoeningen in het KNO-gebied. Het gaat om de standaarden allergische en hyperreactieve rhinitis, rinosinusitis, otitis externa, otitis media met effusie (OME) bij kinderen, acute keelpijn, slechthorendheid en otitis media acuta (OMA). Reden om deze aandoeningen eens nader onder de loep te nemen.
Hoe vaak komen KNO-aandoeningen voor?
Van alle KNO-aandoeningen krijgt de huisarts het meest te maken met klachten uit de groep ‘allergische rhinitis, hooikoorts, niezen, loopneus’, gevolgd door acute keelpijn en sinusklachten (figuur).
Verwijzingen voor KNO-aandoeningen
Het merendeel van de verwijzingen voor KNO-aandoeningen gaat naar de KNO-arts, maar ook de kinderarts, dermatoloog/allergoloog en het audiologisch centrum krijgen patiënten doorgestuurd. In 2004 verwees de huisarts 17,4 van de 1000 patiënten naar de KNO-arts. Hiermee krijgt de KNO-arts ongeveer evenveel verwijzingen als de chirurg, orthopeed of oogarts. Iets meer dan de helft (52%) van deze verwijzingen is voor een van de aandoeningen waarvoor nu een herziene standaard verschijnt (tabel). Bij de resterende groep nemen verwijzingen voor ‘hypertrofie of chronische infectie van tonsillen of adenoïd’ (R90) en stemklachten (R23) een groot deel voor hun rekening (11% van het totaal).
| aantal/1000 | % van totaal | |
|---|---|---|
| Aandoeningen waarvoor een herziene NHG-Standaard uitkomt, waaronder: | 9,0 | 52,0 |
| 4,0 | 23,0 | |
| 1,6 | 9,1 | |
| 0,9 | 5,0 | |
| 0,8 | 4,4 | |
| 0,7 | 4,0 | |
| 0,6 | 3,4 | |
| 0,6 | 3,2 | |
| Overige aandoeningen, waaronder: | 8,4 | 48,0 |
| 1,0 | 5,5 | |
| 0,9 | 5,3 | |
| Totaal aantal verwijzingen naar KNO | 17,4 | 100 |
Conclusie
De huisarts behandelt zelf verreweg de meeste patiënten met een aandoening waarvoor nu een herziene standaard uitkomt. Van de slechthorende patiënten wordt 40% verwezen. Zou 60% ten onrechte zonder gehoorapparaat ‘doof’ rondlopen? Op grond van de hier gepresenteerde gegevens kunnen we geen uitspraken doen over de (on)terechtheid van wel of niet verwijzen. Zeker is dat veel slechthorende patiënten geen specialistische behandeling nodig hebben. Denk bijvoorbeeld aan geruststelling als het gehoor bij onderzoek blijkt mee te vallen, wachten tot de verkoudheid over is of gewoon oren uitspuiten. Vroeger werden patiëntjes met OMA vaak verwezen voor paracentese. Tegenwoordig is OMA nog maar zelden een reden voor verwijzing is. Deze praktijk sluit aan bij de herziene standaard waarin nog maar een beperkte plaats is voor verwijzen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
